Konstantin Egorovich Makovsky to artysta dość wszechstronny, posiadający własny, niepowtarzalny styl, rozpoznawalny przez znawców i wielbicieli jego twórczości. W odniesieniu do tego obrazu, zwanego «Martwą naturą», mistrz skłania się tu do zastosowania dla siebie nietypowego gatunku, tzw. «Czystego». Warto zauważyć, że obrazy w jasnych i jasnych kolorach, bezpośrednio na ciemnym tle, były często wykonywane przez holenderskich artystów XVII wieku. Tak więc przez długi czas takie obrazy były standardem i wzorem do naśladowania dla prawidłowej konstrukcji fabuły i ułożenia kolorów. Płótno pozostawia żywe wrażenie. Bogactwo kolorów i mnóstwo kwiatów, które wylewają się z wazonu i opadają na stół, mogą uosabiać bogactwo. Ogólnie rzecz biorąc, martwa natura wygląda na kompletną i dość wysokiej jakości. Możesz zobaczyć najmniejszy blask które mienią się na wazonie, bardzo kontrastową grą światła i cienia. Szczególnie interesujące jest to, jak mistrz był w stanie dokładnie i realistycznie oddać załamanie światła i zniekształcenie obrazu, patrząc przez szybę wazonu. Tymczasem można zauważyć, że jak w każdej innej martwej natury, mimo pewnej akademickiego charakteru i poprawności obrazu, nastawienie było jednak skierowane na naturalność. Nie wydaje się to pretensjonalne, a wręcz przeciwnie, zbyt naturalny moment, w którym artystce udało się uchwycić kwiaty, pozwala na długo zamarznąć w pobliżu obrazu, w obawie, że liść paproci lub płatek kwiatu za chwilę wyrwie się z oddechu. Stół przykryty jest brązowym obrusem, a kolor ten najwyraźniej nie został wybrany przez artystę przypadkowo, doskonale uzupełnia kontrast i doskonale oddaje tzw. Linię horyzontu, nawet w tych miejscach
Opis obrazu Konstantina Makowskiego «Martwa natura»