Opis obrazu Konstantina Makowskiego «Portret kobiety»

Począwszy od scen rodzajowych i codziennych szkiców, artysta stopniowo przechodził do zagadnień wąsko zawodowych — kompozycji i uszczegółowienia obrazów, dopracowania formy i koloru. Artysta przejął cechy romantyzmu i zamiłowania do efektów dekoracyjnych od Bryullova. Współpraca z Pieriedwiżnikami nie przyniosła artyście moralnej satysfakcji i zaczął tworzyć portrety i obrazy historyczne. Przejrzysta, oddychająca tekstura, kolor i dbałość o szczegóły stały się głównymi cechami pracy mistrza.

Artystka stworzyła całą galerię kobiecych portretów. Twarze wypełnione wewnętrznym pięknem i lekkim spojrzeniem z płócien. Miękkie przejścia tonalne nadają obrazom niesamowitą żywotność. Mistrzowi udało się uchwycić ten bardzo rzadki moment, kiedy «dusza spogląda z oczu na świat…». Najbardziej ulubionymi dziełami mistrza były portrety jego żony Julii Pawłowej Makowskiej. Był nią tak zafascynowany, że napisał wiele obrazów i szkiców swojej ukochanej kobiety.

Każde pociągnięcie na zdjęciu mówi o miłości artysty. Portret powstał w zaledwie kilku sesjach. Praktycznie nie ma tła, tylko jasne tło. W ten sposób artysta podkreśla, że ​​nie ma nic ważniejszego niż ukochana kobieta. Całość pomalowana na jasne, jasne kolory. Każdy szczegół ma wagę i wartość. Kwiaty na tkaninie sukienki odbijają się echem od uroczego bukietu na ramieniu. Miękkość skóry podkreśla dyskretny światłocień, a wysoka fryzura odsłania wdzięczną krzywiznę szyi. Spokojny wyraz jego twarzy z lekkim uśmiechem sugeruje, że jest to szczęśliwa kobieta.

Portrety kobiet Makovsky’ego są napisane bardzo szczegółowo. Artysta zaprasza ze sobą do podziwiania niesamowitego stworzenia natury — kobiety.