Opis obrazu Michaiła Vrubela «Latający demon»

Jeśli dokładnie przestudiujesz całą biografię i karierę Vrubela, możemy śmiało powiedzieć, że jego twórczość jest nasycona atmosferą tajemnicy, fantazji i zawoalowanej niezwykłości. W swoich pracach przywiązywał szczególną wagę do tematu Demonów. W końcu zaczął pracować w tym duchu już w 1891 roku, kiedy za namową M. Yu. Lermontowa pracował nad kilkoma ilustracjami do swojego tytułowego wiersza «Demon». W sumie powstało około trzydziestu prac.

Pierwszym i całkiem udanym był «Siedzący demon» z 1890 roku. Dziś ta praca jest przechowywana w Galerii Trietiakowskiej, w rzeczywistości jest oryginał. Ale to arcydzieło powstało w domu kupca S. Mamontowa.

Ciekawe, że inspiracja dla artysty nie przyszła od razu, ale dopiero po przeczytaniu samego wiersza. Dlatego po stworzeniu obrazu, który mu się wydawał, postanowił scharakteryzować swojego bohatera nie jako zła i zbuntowana istota, ale jako istota cierpiąca i zagubiona. A ludzie od czasów starożytnych wierzyli, że demony to negatywne postacie, które uniemożliwiają człowiekowi pokazanie swojej siły i woli. Przedstawiony bohater, który siedzi i jednocześnie w zamyśleniu myśli o swoim życiu, widzi, że nic nie można zmienić. Dlatego jego spojrzenie jest smutne i smutne i trzeba pogodzić się z sytuacją otaczającego świata. Jego spojrzenie jest smutne i smutne i widać, że jest otoczony kwiatami.

Kolory wokół demona gęstnieją, ramy się zwężają. Dlatego istnieje poczucie uwięzienia i ograniczenia w ich działaniach. Szkarłatny zachód słońca w pewnym sensie symbolizuje nadzieję, która nie została jeszcze utracona na próżno. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zauważysz, że zdjęcie jest wykonane w nietypowym formacie.

Artysta zastosował własne, specjalne techniki, które pomogły stworzyć wrażenie panelu lub witrażu. Obraz ma także odbiorniki, które symbolizują aktywność i tajemnicę cichych istot.