Opis obrazu Michała Anioła Merisi da Caravaggio «Kolacja w Emaus»

Malarz Caravaggio namalował w latach 1599-1606 dwa obrazy na tej samej ewangelicznej historii — po zmartwychwstaniu Jezus ukazuje się dwóm uczniom. Kleopas wraz z innym mężczyzną, którego imię nie jest znane, po egzekucji nauczyciela Chrystusa udali się z Jerozolimy do miasta Emaus.

Po drodze uczniowie spotkali tajemniczego podróżnika, rozmawiając z nim o ostatnich sensacyjnych wydarzeniach. Stopniowo robiło się jasno, więc zaprosili nowego znajomego, aby został z nimi w gospodzie do następnego dnia.

Płótno artysty przedstawia moment obiadu w hotelu, a dokładniej — drugie rozpoznanie przez apostołów w towarzystwie zmarłego ich mentora, Syna Bożego. Mężczyźni rozpoznali Jezusa po symbolicznym geście błogosławieństwa dłonią pokarmu. Cleopa (siedząc plecami do patrzącego) z niespodziewanego wzbudził silne emocje — mieszankę zaskoczenia, strachu i radości, chwycił za rączki fotela i wstał z miejsca. Drugi naśladowca Chrystusa rozłożył ramiona z zachwytu. Trzeci bohater, właściciel domu, nie widzi nic nadprzyrodzonego, ponieważ nie rozumie rozmów swoich gości.

Wszystko na płótnie przesiąknięte jest głęboką symboliką. Dziczyzna gotowana na białym obrusie i ciemne winogrona to znak śmierci. Białe winogrona i granaty to pozytywne symbole życia i zmartwychwstania. Jabłko jest przypomnieniem grzechu pierwszych ludzi i jego odkupienia przez nadchodzącego Mesjasza. Chleb i wino — przedmioty eucharystyczne. Muszla na ubraniu ucznia jest symbolem pielgrzyma.

Wyjątkowość obrazu w nieikonograficznym obrazie Chrystusa: twarz bez brody i pulchna. Co do reszty, malarz starał się za pomocą środków artystycznych uczynić fabułę realistyczną, tak aby widz poczuł się jak uczestnik tej kolacji i boskie zjawisko. Znawcy twórczości Caravaggia przyznają, że plany mistrza zostały zrealizowane.