Opis obrazu Michała Anioła Merisi da Caravaggio «Święta Katarzyna Aleksandryjska»

Michelangelo Merisi da Caravaggio jest uważany za twórcę realizmu w malarstwie. Po nim nie pozostał ani jeden szkic ani rysunek — Caravaggio natychmiast wcielił wszystkie swoje pomysły w płótna. Życie artysty było bardzo osobliwe. Wyróżniał się odważnym i irytującym usposobieniem, ciągle wpadał w jakieś mroczne historie, był inicjatorem walk, kilkakrotnie trafiał do więzienia, dwukrotnie był oskarżany o morderstwo. Dominujące miejsce w twórczości artysty zajmują męskie portrety i sceny rodzajowe z udziałem mężczyzn. Bohaterami Caravaggia są najczęściej prości młodzieńcy «z tłumu», bystrzy, zmysłowi, radośni i nieco niegrzeczni. To był sam autor.

Obraz «Święta Katarzyna Aleksandryjska» to rzadki dla malarza pojedynczy portret kobiety — jednak rysami twarzy Katarzyna nadal przypomina chłopca. Katarzyna Aleksandryjska była córką władcy Aleksandrii Ksantos. Księżniczka była bardzo kapryśna, odrzucając wszystkich potencjalnych zalotników. Aleksandria w tamtych latach uchodziła za jedno z najbardziej oświeconych miast, słynące z ogromnej biblioteki i doskonałych szkół. Dlatego Catherine otrzymała doskonałe wykształcenie. Po zostaniu królową przyjęła chrześcijaństwo. We śnie ukazał się jej Chrystus i dał pierścionek; od tego czasu uważała się za oblubienicę Chrystusa. Kiedy cesarz Maksyminus przybył do Aleksandrii, aby złożyć ofiary i rytuały zgodnie z pogańskim zwyczajem, Katarzyna rzuciła się do świątyni i zażądała, aby cesarz opuścił pogańskich bogów i nawrócił się na chrześcijaństwo.

Na zdjęciu widzimy bardzo młodą dziewczynę w białej bluzce haftowanej złotem i ciemnej aksamitnej sukience. Brązowe włosy są rozchylone i wciągnięte w fryzurę. Miękka, na wpół dziecinna twarz, pulchne usta, zgrabne usta, ciemne, czujne oczy — gdyby nie cienka, złota aureola nad głową, byłby to portret zwykłej dziewczyny.