Opis obrazu Pabla Picassa «Instrumenty muzyczne»

I nawet nie próbuj niczego zrozumieć w tej pracy wielkiego mistrza. Chociaż nie… spróbuj zrozumieć, co dokładnie chciał nam powiedzieć zwykłym śmiertelnikom. Prawdopodobnie próbował przekazać nam całą gamę dźwięków, które emitują te instrumenty muzyczne. To prawda, że ​​nie możesz od razu zrozumieć, o jakie instrumenty chodzi. Jest gryf gitary, kontury skrzypiec i kontrabasu, jest miejsce na fortepian. Są też paski muzyczne… Cała reszta to wielościenna, polifonia, pełna wyobraźni Pabla Picassa.

Koneser i wielbiciel twórczości tego artysty od razu się wyjaśni. Ale ci, którzy pierwszy raz zetkną się z jego dziełami, a tym bardziej z tym płótnem, będą musieli spróbować zrozumieć, co dokładnie miał na myśli wielki mistrz.

Najprawdopodobniej naprawdę chciał zobrazować dźwięk, a raczej dźwięki polifonicznej orkiestry. Czyli to, co słyszymy podczas koncertu muzyki klasycznej ze sceny czy podczas spektaklu operowo-baletowego z orkiestry. Próbował odsłonić niewyobrażalną próżność dźwięku, który dociera do nas w już nieco zniekształconej wersji. To wszystko jest na płótnie. To prawda, te dźwięki są dokładnie tym, co wyobraża sobie sam autor, nie więcej…

W naszych umysłach być może są one inne, piękniejsze i bardziej harmonijne, ale autor nie rości sobie pretensji do wyłączności w przedstawianiu dźwięków. Raczej po prostu informuje nas, że dźwięki można przedstawić na płótnie. Tak jak przedstawił czas Dali.

Nawiasem mówiąc, w tym można zauważyć pewną rywalizację między oboma autorami.

Ale to prawda: jeśli Dali przedstawił czas, Picasso próbował przedstawić dźwięk, aby samo płótno również wydawało dźwięk. Czasami wydaje się, że subtelna muzyka naprawdę wypływa z tego płótna. I trzeba zaznaczyć, że obu autorom udało się dokonać innowacji — widzimy czas, czujemy muzykę.