Opis obrazu Pabla Picassa «Ironer»

1904; płótno, olej; Muzeum Solomona R. Guggenheima.

Obraz Pabla Picassa «Ironer» nie bez powodu jest jedną z najbardziej znanych pereł jego twórczości. Prosta kompozycyjnie, wykonana w powściągliwych, matowych kolorach praca jest wypełniona życiem i znaczeniem, sprawia, że ​​widz czuje, współczuje i dotyka go do głębi.

Większość płótna zajmuje postać dziewczyny pochylonej nad stołem, na którym leży świeżo wyprana pościel. Dziewczyna trzyma żelazko w dłoniach, pilnie prasuje każdą fałdę materiału i wydaje się być całkowicie pochłonięta swoją pracą. Kompozycja jest tak żywa i naturalna, że ​​w rzeczywistości można poczuć zapach wyprasowanej, czystej szmatki.

W pozie bohaterki zauważalne jest napięcie i brak równowagi. Jedno ramię jest podniesione nad drugie, głowa przechylona, ​​plecy zgięte, ramiona złączone wysiłkiem. Oczywiście w ten sposób spędza ponad godzinę w pracy. Wciąż jest dość młoda i ładna, ale ciągła ciężka praca w zamkniętym, ponurym pokoju wysysa jej młodość i siły. Na pierwszy rzut oka nieskomplikowana kompozycja nabiera dramatyzmu, warto wyobrazić sobie dalsze losy bohaterki.

Ale w tej chwili jej twarz wygląda prawie pogodnie, wydaje się, że w rzeczywistości śpi, podążając za ruchami żelazka. Jej postać rozświetlona jest światłem: biała sukienka, smukłe, pracujące dłonie, biała pościel na stole do prasowania, błysk światła na metalowej misce z wodą i żelazkiem. Tło obrazu pogrąża się w ciemności, szczegóły są wygładzone i niewyraźne. Za prasowalnicą widać białą belę — prawdopodobnie pranie, które ma wyprasować.

Obraz pozostawia uczucie lekkiego motyla, zamkniętego w dusznej klatce, zgiętego i zniewolonego niewidzialnymi łańcuchami.