Opis obrazu Pabla Picassa «Postacie na brzegu morza (pocałunek)»

To jedno z najsłynniejszych dzieł hiszpańskiego malarza, rzeźbiarza i projektanta Pabla Picassa. Obraz został namalowany w 1931 roku w gatunku surrealizmu. I choć Picassa mało interesowały idee surrealistów, to w pewnym okresie późniejszej twórczości inspirował się tak zwanymi zasadami automatyzmu psychicznego i szczególnym, konwulsyjnym pięknem. Poezja surrealistyczna również wpłynęła na postrzeganie Picassa w tamtym okresie.

Tak czy inaczej, ale przez kilka lat artysta pisał prace, w których dość radykalnie przedstawiał ludzką naturę. Atmosfera obrazów tworzy świat halucynacji, konwulsyjnych ruchów i nieustającej histerii. Pod pędzlem artysty pojawiają się obrazy potworów rozpadających się, krzyczących, zamieniających się w coś nieznanego.

Obraz «Postacie nad morzem» jest ucieleśnieniem jednej z tych metamorfoz połączonych z agresywnym erotyzmem. Technika pisania pracy wygląda na swobodną i złożoną jednocześnie. Bieg przeplatających się linii tworzy skomplikowane geometryczne kształty. Aby to podkreślić, Picasso stosuje jasne akcenty kolorystyczne.

W okresie surrealizmu kobiety na obrazach Picassa są przedstawiane w przerażający sposób i przypominają skomplikowane szczegóły nieznanej maszyny. Ludzkie kończyny tracą swój zwykły kształt dla widza, stając się ostrymi, gładkimi, idealnie wyciętymi detalami. Zamiast zwykłego wyrazu twarzy — uśmiech i ostre zęby. W tej interpretacji kobiecy wygląd nabiera groźnych, drapieżnych rysów. Kobiece ciało zdaje się rozpadać na części składowe, z których wola artystki tworzy potwora.

Obraz «Figury nad morzem (pocałunek)» znajduje się w osobistym muzeum artysty w Paryżu. Dalsze surrealistyczne eksperymenty z ludzką naturą zainspirowały Picassa do stworzenia rzeźb.