Opis obrazu Pabla Picassa «Stary gitarzysta»

Czas niebieski to jeden z najbardziej wzruszających okresów w twórczości Pabla Picassa. W tym czasie z powodu nieodwzajemnionej miłości umiera najbliższy przyjaciel artysty, cały stan wewnętrzny mistrza ulega dramatycznym zmianom. Zmienia się również artystyczna technika malowania. Kolor zimnoniebieski to wyraz tęsknoty, frustracji, życzliwego smutku, chłodu — można go zinterpretować na różne sposoby, ale z jakiegoś powodu artysta wybiera właśnie niebieską paletę barw. Dramat, smutek, sposób pisania, kolorystyka — wszystko to, co jest charakterystyczne dla «niebieskiego czasu» Picassa, widzimy na obrazie «Stary gitarzysta».

W postrzępionych łachmanach, z ugiętymi plecami i skrzyżowanymi nogami, mężczyzna, którego widzimy na obrazie Pabla, według wielu historyków sztuki, jest hołdem dla innego manierysty — El Greco. Zamknięta przestrzeń obrazu sprawia, że ​​starzec pochyla się, naciska na niego. Rozpacz, uczucie ucisku i niekończącej się samotności tkwi w tym płótnie.

Cienkie palce, wyciągnięte ręce — wszystko to zdradza fizyczną słabość przedstawionej osoby, ale przy tym wszystkim starszy okazuje się ślepy. Warto zauważyć, że ślepota jest przedstawiana przez Picassa na wielu płótnach jako znak całkowitej bezradności i spustoszenia. Jednocześnie obrazy przedstawiające osoby niewidome są tworzone przez Picassa w taki sposób, aby wywoływały jak największą emocjonalną reakcję widza.

Warto zauważyć, że podczas analizy rentgenowskiej zdjęcia znaleziono na nim oryginalny rysunek — kobietę karmiącą, również pomalowaną na niebiesko. Jej postać znajdowała się bezpośrednio «za» starcem, na obrazie rozpoznano także wizerunki młodej krowy i cielęcia.