To zdjęcie narodziło się dzięki Albertowi Levinowi, producentowi filmu «Drogi przyjacielu». Film wymagał wizerunku świętego, który nieustannie poddawany był różnym pokusom. W konkursie wzięło udział wielu ówczesnych artystów i malarzy, a jury składało się z wybitnych postaci sztuki i elity twórczej. Zwycięstwo w konkursie odniósł nie Salvador Dali, ale emigrant z Europy. Święty Antoni jest pustelnikiem żyjącym w IV wieku. Jak wiesz, często dręczyły go koszmarne wizje, które przychodziły mu w nocy. Z reguły asceta był torturowany lub kuszony przez groźne demony lub uwodzicielskie kobiety. Fabuła ta była dość popularna w średniowieczu i renesansie, wtedy obraz św. Antoniego został nieco zapomniany i ponownie zapamiętany w połowie XX wieku. Jednak Salvador Dali przedstawił klasyczną biblijną historię w swoim własnym, niepowtarzalnym stylu i wizerunku, co odróżnia go od innych wielkich artystów. Na tym zdjęciu można łatwo prześledzić pewien środkowy wymiar między niebem a ziemią, co wyraźnie przejawia się w długich i cienkich nogach słoni. Postać głównego bohatera, św. Antoniego, znajduje się w lewym rogu, a centralne miejsce płótna zajmują same pokusy, którym poddawany jest pustelnik. Pierwszym z tej linii jest wychowany koń, symbolizujący zmysłową przyjemność i niezrównaną moc. Za nim idą słonie o smukłych i długich nogach: pierwszy ma na plecach kielich pożądania z nagą postacią kobiety, drugi ma obelisk, a drugi ma na plecach kompozycję architektoniczną w stylu palladiańskim. W tle obrazu «Kuszenie św. Antoniego» znajduje się Escorial, który jest symbolem harmonijnego połączenia porządku duchowego i świeckiego. To z tego obrazu, zdaniem wielu badaczy i ekspertów, zaczyna się nowa gałąź wielkiego artysty, Salvadora Dali. Ten nurt jest syntezą trzech elementów: spirytyzmu, malarstwa klasycznego i ery atomowej.
Opis obrazu Salvadora Dalego «Kuszenie św. Antoniego»