Opis obrazu Stanisława Żukowskiego „Wiosna”

Opis obrazu Stanisława Żukowskiego Wiosna

Stanislav Zhukovsky został artystą wbrew woli ojca. Po pomyślnym wstąpieniu do szkoły moskiewskiej młody i entuzjastyczny uczeń zostaje oddanym naśladowcą I. I. Lewitana. Po pewnym czasie Stanislav Yulianovich przystępuje do „Stowarzyszenia Wędrowców”, w ramach którego dużo podróżuje i tworzy, prezentuje szereg pierwszych wystaw swoich obrazów.

Podobnie jak jego mentor Izaak Lewitan, Żukowski pracował bez szkiców, odtwarzając swoje prace z natury. Wśród głównych tematów i obiektów jego obrazów były przepiękne wnętrza dawnych posiadłości i szlacheckich posiadłości. Rola krajobrazów, które artysta malował ze szczególną starannością i subtelnością w oknach różnych pomieszczeń, pozostaje niezmienna i wielka. Okna stanowiły szczególny szczegół fabuły, otwierając się na otaczający świat, ukryty za szybą i kreśląc niewidzialną granicę między zewnętrznym wszechświatem

a tym „domem i intymnością” dla każdego z osobna.

Żukowski był poetyckim malarzem pejzażowym, tworzącym różne nastroje gatunków przyrodniczych w swoich różnorodnych tematycznych cyklach obrazów. Prezentowany obraz „Wiosna” był częścią cyklu prac poświęconych ciepłej i „kwitnącej” porze roku. Dzieło, wyróżnione dużymi jasnymi kolorami, ukazuje zmiany w sposobie pisania. Po 1900 roku wpływ impresjonistów był wielki w twórczości artysty.

Pociągnięcia są bardziej wyraziste i dynamiczne, a gałęzie drzew, krzewy i źdźbła traw wystające z wody i śniegu są odwzorowane w najdrobniejszych szczegółach. Dekoracyjność umiejętnie łączy się z wieloaspektową grą światła i refleksów na wodzie. W obrazach konwencjonalnych i bezosobowych „oryginalny” plan górnej części obrazu zmienia się miękko i płynnie.

Ciepło strony „rodzimej” – mały przytulny domek, leśne ścieżki i zagajniki znane z dzieciństwa – wszystko jest przemyślane i połączone w niezwykle jasny obraz o nadejściu wiosny.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Stanisława Żukowskiego „Wiosna”