Opis obrazu Stanisława Żukowskiego «Zima»

Obraz balu «Zima» został namalowany przez Stanisława Julianowicza Żukowskiego w 1915 roku.

Jego twórczość częściowo graniczyła z wędrowcami, częściowo ze światem sztuki, co znalazło odzwierciedlenie w pisaniu obrazów.

«Zima» oddaje raczej krajobraz miejski niż wiejski, ponieważ domy zbudowane są z cegły i solidnych chat z bali z gęstymi płotami wzdłuż drogi.

Śnieg ma niesamowicie niebieski odcień, jak duża kołdra, pokrywał całą ziemię i dachy budynków.

Na zaśnieżonej drodze kilkakrotnie przejeżdżały już duże sanie ciągnięte przez mieszkania, zostawiając za sobą wyraźne linie. Możesz również zobaczyć ślady pieszych, którzy rozciągają się w poprzek drogi, z jednej strony na drugą. Daje poczucie żywotności w życiu ulicznym.

Więc człowiek uwięziony na pierwszym planie powoli jedzie ulicą na saniach. Jego koń pokonał i wytrwale pokonał przeszkody śnieżne. Chodnik dla pieszych wzdłuż pobocza drogi został już oczyszczony, a ulicą spokojnie porusza się czarna sylwetka przechodnia.

Niektóre domy otoczone są wysokimi drzewami z dużymi gołymi gałęziami. Niektóre z nich mają tu i ówdzie czarne ptaki.

W tle artysta przedstawił obrzeża miasta z wieloma dwukondygnacyjnymi murowanymi domami i innymi budowlami. Za nimi zaśnieżona dolina, na której miejscami wznoszą się niewielkie, rzadkie góry, rozmyte zarysy leśnych pasów i lekko kręta rzeka pokryta lodem. Powstaje gdzieś w oddali i szybko sięga aż do samych peryferii osady.

Niebo jest niezwykłe, niesamowicie zielono-szare. Lekko błotnisty odcień rozjaśnionej zieleni przeplata się z szaro-różowawymi paskami.

Nie jest do końca możliwe zrozumienie, jaka jest pora dnia, ponieważ cienie słońca padają z lewej strony płótna.

Dziś zdjęcie S. Yu. Zhukovsky’ego znajduje się w prywatnej kolekcji.