Opis obrazu Tarasa Grigoriewicza Szewczenki „Bandurysta”

Opis obrazu Tarasa Grigoriewicza Szewczenki Bandurysta

Taras Szewczenko w swojej pracy przywiązywał największą wagę do zwykłego narodu ukraińskiego, jego stylu życia, życia, smutków i radości. Poeta i artysta przekazuje piękno wiejskiego życia zarówno w swoich wierszach, jak i w obrazach.

Na środku płótna przedstawiony jest mężczyzna w prostej wiejskiej sukience: koszuli, szerokich spodniach i łykowych butach. Cień emanuje z kapelusza na jego głowie, zakrywając większą część twarzy. Usta mężczyzny są otwarte, więc staje się jasne, że wykonuje piosenkę. W rękach głównego bohatera znajduje się bandura – ukochany przez ówczesnych ludzi ukraiński instrument ludowy. Bandura gra palcami na strunach, a ludzie wokół muzyka kłaniają się smutno i w zamyśleniu. Staje się oczywiste, że piosenka brzmi ciężko, lepko, śpiewa o złożonym udziale zwykłych ludzi.

type="text/javascript"> atOptions = { 'key' : 'abcba844b10176e9f4896ba1c9a2409d', 'format' : 'iframe', 'height' : 60, 'width' : 468, 'params' : {} }; document.write('');

Za mężczyzną stoi mężczyzna oparty plecami o płot. Głowa słuchacza jest przechylona, ​​ręce podpierają głowę, a główny ciężar ciała spoczywa na lasce. Słuchacz jest przedstawiany jako bardzo smutny, wydaje się, że w tej piosence gra coś, co z dnia na dzień niepokoi jego serce. Za płotem, w cieniu emanującym z bujnego drzewa, które chroni słuchaczy przed palącymi promieniami słońca, przedstawione są dwie kolejne postacie: mężczyzna i kobieta.

Przyszli też posłuchać smutnej piosenki bandury. Twarz kobiety wyraża smutek, a mężczyzna obok niej również skłonił się w zamyśleniu. Odtwarzana piosenka jest niedostępna dla widza, ale staje się oczywiste, że jest ona pełna smutków, które dotykają każdego, kto jej słucha. Tak więc wszystkich tych ludzi łączy jeden smutek, jeden smutek, jedna niepokojąca myśl.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Tarasa Grigoriewicza Szewczenki „Bandurysta”