Opis obrazu Tarasa Szewczenki «Autoportret»

T. Szewczenko przez całe życie namalował wiele swoich autoportretów. Nie wszystkie dzieła zachowały się do dziś. Jeden z najbardziej znanych i wczesnych autoportretów, to dzieło stworzone przez artystę w 1840 roku. Praca na płótnie, malowanym olejem, w owalu. Autoportret Szewczenki to jedna z pierwszych prac malowanych olejem.

Obraz przedstawia młodego artystę i poetę. Romantyczny look powstał w niebiesko-zielonej tonacji z dodatkiem czerwieni. Na tę pracę ma wpływ Karl Bryullov. Obraz nie jest kompletny.

Warto zauważyć, że Szewczenko nie próbował się upiększyć. Malował swoje autoportrety realistycznie.

W 1840 roku Szewczenko nadal studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Pomogli mu przyjaciele Szewczenki, wykupili go z pańszczyzny, a teraz studiuje w akademii.

Autoportret przedstawia młodego, 26-letniego poetę i artystę. Otwarta twarz artysty patrzy na widza. Ciemne włosy odsłaniające czoło. Na ustach pojawia się lekki uśmiech. Wygląd wiele mówi. Oto smutek minionych czasów, bycie chłopem pańszczyźnianym i oczekiwanie na lepszy los.

Podniesiony podbródek mówi o uporze i wytrwałości osoby. Twarz Tarasa Szewczenki jest oświetlona promieniami, a on sam jest przedstawiony na ciemnym tle. Młodzieńczy wygląd czekający na szczęśliwą przyszłość. Wygląd jest nadal trochę ufny. Nie wie jeszcze, że czekają go przesłuchania, więzienie, zakazy pisania i rysowania. Teraz jest wolny i gotowy do tworzenia. Wszystkie trudności czekają go później, a teraz jest natchniony i gotowy do pracy.

Oczywiście z kanwy innych autoportretów patrzy na widza kolejna osoba, która miała trudności.

Ta wyjątkowa umiejętność przekazywania uczuć i myśli osoby, talent artysty do wyrażania swoich myśli na płótnie, nie jest nieodłączna dla wszystkich. Taras Szewczenko potrafił przekazać swoje myśli i nastrój zarówno w pierwszym autoportrecie, jak iw kolejnych pracach.

Teraz autoportret z 1840 roku znajduje się w Muzeum Narodowym im. Tarasa Szewczenki.