Opis obrazu Tatyany Jabłońskiej «Wiosna»

Artysta nigdy nie lubił tego zdjęcia. Zarzuciła sobie «bierny» naturalizm i fotograficzną jakość, oceniając ogólną jakość obrazu jako bardzo przeciętną. Jednak takiej samooceny artystki nie tłumaczy bynajmniej bylejakość obrazu (o której nawet nie było mowy), ale poczucie, w którym Jabłońska nie chciała się przyznać nawet przed sobą — ucisk i potrzeba pisania na temat i porządku. A jeśli uzasadnić pisanie «Chleba» impuls twórczy, który zainspirował artystę, to wymuszone kompromisy w obliczu «Wiosny», naznaczonej drugą Nagrodą Stalina, otrzymały piętno porażki.

I na próżno! W końcu to płótno pochłania wszystkie przejawy stylu Jabłońskiej, a porządek społeczny nie ma z tym absolutnie nic wspólnego. Artysta jako obiekt obrazu wybrał matki spacerujące z dziećmi po parku. W ten sposób zostaje ustalony temat dzieciństwa, który jest bardzo owocny dla dalszej twórczości Jabłońskiej («Poranek», «Przeziębiła się»). Naturalizm, o który artystka tak bezzasadnie się zarzuca, to ten sam impresjonizm.

«Wrażenie jest cenniejsze niż wiedza» — powiedziała Yablonskaya. Te słowa mogą stać się godnym mottem każdego impresjonisty. Yablonskaya bardzo umiejętnie przekazuje wyraz twarzy kobiet siedzących na ławkach — delikatny, czuły, a jednocześnie surowy, skupiony. Nie ma co mówić o dzieciach: artystka odnalazła emocje w każdej małej postaci na swoim obrazie. Ktoś zafascynowany spogląda w dal, ktoś z wielkim zainteresowaniem ogląda trzymany w ręku przedmiot. Dodajemy, że płótno jest wypełnione ruchem entuzjastycznie bawiących się dzieci, a kobiety spokojnie rozmawiają o pracach domowych. Wszystko to stwarza poczucie światła, które niesie w sobie każde dzieło artysty.

W przyszłości Yablonskaya wykona jeszcze kilka szkiców na tematy codzienne, które zostaną ujawnione opinii publicznej piętnaście lat po ich napisaniu. Odwołanie się do tego tematu po «Wiośnie», jego rozwój mówi o nieprzypadku obecności tego obrazu w twórczej ewolucji artysty.