Wśród prac mistrza portrety zajmują szczególne miejsce. We wczesnym okresie, kiedy artysta tylko uważnie przyglądał się pięknu ziemi i ludzi, nauczył się dostrzegać piękno zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, pojawiło się wiele kobiecych portretów. Każdy portret ma odcisk stylu renesansowego, w którym każdy szczegół niesie określony ładunek semantyczny.
Portret «Piękno» został napisany zgodnie ze wszystkimi kanonami tamtej epoki, żywa kobieta spogląda z płótna z nieuchwytnym smutkiem w oczach. Stworzony przez niego obraz jest zaskakująco wzruszający i wysublimowany. Jako świetny kolorysta, Tycjan tworzy na zdjęciu całą paletę subtelnych odcieni tego samego koloru, przechodzących jeden w drugi. Gra światła i cienia wywołuje uczucie oddychania, jakby dama zatrzymała się na chwilę, żeby wyprostować rękaw lub coś zbadać.
Ciemne tło z niewielkimi przebłyskami jaśniejszych pociągnięć zwraca uwagę na twarz i ubranie piękna. Artysta pokazał swój standard kobiecego piękna i wdzięku, wprowadzając w obraz kawałka życia. Z ciepłem i podziwem maluje się najdrobniejsze rysy twarzy, dumną pozycję głowy i majestatyczną postawę.
Głęboka penetracja psychologii pozwoliła pokazać wewnętrzną czystość i łagodność charakteru. Bogactwo stroju z licznymi elementami dekoracyjnymi nie odwraca uwagi od wysokiego, gładkiego czoła, spokojnego wyglądu ciemnych oczu i miodowych włosów, związanych w prostą fryzurę. Delikatny półuśmiech delikatnie wyprofilowanych ust skrywa tajemnicę przed wszystkimi, którzy nie są zaangażowani w jej krąg. Ciemne odcienie ubioru i tła tworzą olśniewający kontrast z jasną skórą twarzy i ramion, mimowolnie przyciągając wzrok do wyrazu twarzy, wewnętrznego piękna przedstawionego przez wielkiego mistrza.
Opis obrazu Tycjana Vecellio «Piękno»