Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej «Katya z lalkami»

Złoty fundusz sztuki rosyjskiej składa się z dzieł utalentowanej rosyjskiej artystki i mistrzyni malarstwa i grafiki — Zinaidy Serebryakowej. Była uczennicą słynnego malarza Osipa Braza i stała się jedną z pierwszych Rosjanek, które weszły do ​​historii malarstwa.

Zasadniczo Serebryakova namalowała siebie i swoje dzieci. Wynikało to z braku pieniędzy. Po śmierci męża, pozostawionego z czwórką dzieci i chorą matką, artystka przeniosła się z Moskwy do Charkowa, a następnie do Petersburga.

Serebryakova miała czworo dzieci — dwóch chłopców i dwie dziewczynki. Wszyscy zaczęli rysować wcześnie, co nie mogło nie zadowolić matki. A potem zamiłowanie do sztuki znalazło odzwierciedlenie w losach każdego dziecka. Najstarszy syn, Eugene, został architektem-konserwatorem. Brał udział w restauracji zabytków architektonicznych Peterhofu, a także namalował kilka pejzaży akwarelami.

Drugi syn, Aleksander, przybył do Paryża latem 1925 r., Gdzie sama Zinaida pracowała. Malował panoramy ulic ze starymi zamkami i domami, malowidła pejzażowe na pięknych brzegach Sekwany. Później zaczął projektować wnętrza zamków zamożnych Francuzów, był też jednym z twórców projektów parków miejskich w Paryżu. Tutaj był sławną i autorytatywną osobą.

Trzecie dziecko, Tatiana, po ukończeniu szkoły choreograficznej w Leningradzie, pracowała jako artystka teatralna w Mińsku i Leningradzie. Po przeprowadzce do Moskwy dostała pracę w Moskiewskim Teatrze Artystycznym, a następnie w GITIS. Dopiero w wieku 36 lat mogła odwiedzić swoją matkę w Paryżu.

Najmłodsza córka, Katarzyna, stała się bohaterką niemal wszystkich obrazów artysty, na podstawie których można prześledzić dorastanie dziewczynki. Zaczęła go pisać od wczesnego dzieciństwa, w okresie porewolucyjnym i przed emigracją. Później, dorastając, Katya również lubi malować i przenosi się do swojej matki w Paryżu, aby jakoś pomóc przetrwać, poświęcając się temu całkowicie.