Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej „Martwa natura z dzbanem”

Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej Martwa natura z dzbanem

Artystka Serebryakova, jak widać z jej malarstwa, poznaje wszystkie niuanse artystycznych możliwości, przekładając je na płaszczyznę przedmiotu, bezpośrednio z tradycyjnie kameralnej wizji.

W ten sposób na pierwszy rzut oka w zwykłej martwej kompozycji artystce udaje się przekazać bardzo złożone tło poetyckie, które sama wymyśliła. Dzięki temu udaje jej się wyrazić na płótnie kilka takich momentów, których nie potrafi wyrazić w stylu epistolarnym czy werbalnym.

Obraz „Martwa natura z dzbankiem” zdaje się mówić, że cały świat jest dość surowy, ale mimo to, nawet w tej surowej rzeczywistości, jest miejsce na piękno i na życzenie można zobaczyć wiele pozytywnych chwil. Mimo całego napięcia martwej natury, a nawet pewnej ascezy całego ujawnionego obrazowego obrazu płótna, w całej strukturze kompozycji są oczywiście nuty harmonijnej spójności wszystkich obiektów

na obrazie.

Obejmuje to nie tylko samą fakturę, wszelkie rozmiary i objętości prezentowanych widzowi obiektów, ale także formę obiektywnego świata, który sam w sobie można porównać z definiującymi i charakterystycznymi cechami rzeczywistych bohaterów, dzięki czemu możliwe staje się ujawnienie właściwości materii nieożywionej w przestrzeni.

Mówiąc najprościej, każda osoba patrząc na płótno powinna poczuć ciężar przedmiotu, jego ciężkość lub lekkość, szorstkość lub odwrotnie gładkość, ogólnie wszystkie właściwości, które może mieć ten lub inny przedmiot, w zależności od jego struktury.

Dzięki temu, że wszystkie te obiekty zajmują określone miejsce w przestrzeni obrazu, można poczuć pewną pełnię obrazu i jego znaczenie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej „Martwa natura z dzbanem”