Michał Anioł był rzeźbiarzem, architektem, malarzem. Jego główną pasją jest tworzenie rzeźb. Najpierw rysował na papierze i szkice w wosku, a potem pracował z marmurem. Z bryły bezdusznego kamienia Michał Anioł wyrzeźbił realistyczne postacie ludzkie. W 1520 roku Michał Anioł rozpoczął prace przy budowie grobowca rodziny Medici. Kaplica stała się głównym arcydziełem rzeźbiarza. Jako dekorację grobowca stworzył cztery posągi, z których jeden nazwano „Wieczór” lub „Zmierzch”. Rzeźba okazała się wysoka na 155 cm, a proces jej powstania zajął rzeźbiarzowi 10 lat (od 1524 do 1534). Posąg jest postacią starszego, ale wysportowanego mężczyzny. Jest zupełnie nagi. Mężczyzna wygląda na zmęczonego, śpiącego, zagubionego w niejasnych myślach. Jest w pozycji półleżącej, opierając się na łokciu lewej ręki. Prawa ręka przebiega wzdłuż tułowia, łokieć jest lekko zgięty,
a ręka spoczywa na nodze. Prawa noga jest zgięta w kolanie i przerzucona na lewą. Głowa ze zmęczeniem pochyla się do klatki piersiowej. Rzeźbiarz szczegółowo przedstawił klatkę piersiową mężczyzny, mięśnie prasy, nogi i ramiona, ale pozostawił ręce i rysy twarzy niedokończone. Michał Anioł celowo pozostawił te części ciała niedokończone, aby podkreślić nadejście zmierzchu, kiedy wszystkie przedmioty stają się niewyraźne, zasłonięte cieniem. W tej pracy Michał Anioł poruszył temat człowieka i wieczności, ukazał przemijalność czasu i kruchość ludzkiego życia. Wyraźnie oddawał przytłaczającą atmosferę starości i nostalgii. Głowa ze zmęczeniem pochyla się do klatki piersiowej. Rzeźbiarz szczegółowo przedstawił klatkę piersiową mężczyzny, mięśnie prasy, nogi i ramiona, ale pozostawił ręce i rysy twarzy niedokończone. Michał Anioł celowo pozostawił te części ciała niedokończone, aby podkreślić nadejście zmierzchu, kiedy wszystkie przedmioty stają się niewyraźne, zasłonięte cieniem. W tej pracy Michał Anioł poruszył temat człowieka i wieczności, ukazał przemijalność czasu i kruchość ludzkiego życia. Wyraźnie oddawał przytłaczającą atmosferę starości i nostalgii. Głowa ze zmęczeniem pochyla się do klatki piersiowej. Rzeźbiarz szczegółowo przedstawił klatkę piersiową mężczyzny, mięśnie prasy, nogi i ramiona, ale pozostawił ręce i rysy twarzy niedokończone. Michał Anioł celowo pozostawił te części ciała niedokończone, aby podkreślić nadejście zmierzchu, kiedy wszystkie przedmioty stają się niewyraźne, zasłonięte cieniem. W tej pracy Michał Anioł poruszył temat człowieka i wieczności, ukazał przemijalność czasu i kruchość ludzkiego życia. Wyraźnie oddawał przytłaczającą atmosferę starości i nostalgii. W tej pracy Michał Anioł poruszył temat człowieka i wieczności, ukazał przemijalność czasu i kruchość ludzkiego życia. Wyraźnie oddawał przytłaczającą atmosferę starości i nostalgii. W tej pracy Michał Anioł poruszył temat człowieka i wieczności, ukazał przemijalność czasu i kruchość ludzkiego życia. Wyraźnie oddawał przytłaczającą atmosferę starości i nostalgii.
(
1 votes, average:
5,00 out of 5)
Opis rzeźby Michała Anioła „Wieczór”