Opis serii obrazów Joana Miró «Metamorfoza»

«Metamorfoza» to nie jeden obraz, ale cała seria szkiców-kolaży, którą Joan Miró ukończył w ciągu jednego roku (od 1935 do 1936). Cykl ten stanowił swego rodzaju przerywnik do «Malarstwa na masonicie».

Inspirację do pisania kolaży autor czerpał ze swojego stosunku do polityki i sytuacji panującej w tym czasie w Hiszpanii i Katalonii. W tym okresie konserwatywni ministrowie zasiadali w rządzie, z czym nie zgadzało się wielu mieszkańców Hiszpanii.

Wszystkie prace Miro wydają się być rajem dla biomorficznych, groteskowych formacji. Są zabawni, samowystarczalni, żyją własnym życiem. Mimo to żyją w naszej podświadomości, będąc jednocześnie symbolem narodzin, rozwoju, życia. Te metamorfozy prowadzą swoje niekończące się życie dość wesoło i hałaśliwie. Krytycy sztuki porównują twórczość Miro z jego rodakiem — architektem Antonio Gaudim. Miał te same szalone fantazje, które starał się ożywić, przekazać swoją wizję wszystkim innym ludziom.

«Metamorfozy» są napisane w taki sposób, że pomimo zajętości płótna, wszystko harmonijnie wpasowuje się w obraz, równoważąc całość dzieła.

Z różnych materiałów napisano serię metamorfoz, wykonano kolaże z wycinków z gazet. Jest przechowywany w różnych kolekcjach prywatnych w Nowym Jorku, Paryżu i Zurychu.