Petrov-Vodkin Kuzma
Po ogłuszającej chwale, która spadła na artystę obrazem „Kąpiąc się z rudym koniem”, Petrov-Vodkin szuka nowych motywów do kreatywności. Zawsze był znany jako doskonały malarz portretowy, ale temat portretu dziecięcego stał się dla artysty
Petrov Vodkin – rosyjski i radziecki artysta, pisarz, nauczyciel. W jego pracach często można dostrzec temat macierzyństwa, który ujawnia się w dwóch kluczach – albo w kontekście świętości, wzniosłości obowiązku matki, która wypełniając swoje
Obraz został namalowany w 1918 roku, który w twórczości słynnego artysty jest uważany za rok martwej natury. Listy autora do matki pomogą lepiej zrozumieć, co skłoniło do powstania takiego obrazu. Od nich wiadomo, że
Co pojawia się w oczach widza? Chaotycznie rozrzucone przedmioty otaczające gałąź czeremchy. Białe kwiaty kontrastują z rutyną i prostotą kompozycji. Artysta stara się przedstawić znane rzeczy w nowy sposób, odwołując się do kontrastu kolorystycznego
Kuzma Sergeevich Petrov-Vodkin to niewątpliwie jeden z najbardziej znanych artystów. Ten radziecki i rosyjski malarz wniósł wielki wkład w rozwój grafiki, malarstwa i pedagogiki. W 1930 roku Petrov-Vodkin został uznany za honorowego pracownika sztuki.
Pomysł Kuźmy Pietrowa-Wodkina był niezwykle prosty i realistyczny: koniec wojny domowej na początku XX wieku, podział mieszkań między robotników i wojskowych, którzy wcześniej należeli do burżuazji. Jedno z tych mieszkań odebrane przez młodego mężczyznę
W czasie wojny artysta trafił do służby wojskowej w Piotrogrodzie. Dlatego, czym jest akcja wojskowa, jakie jest życie oficerów i żołnierzy, wie z pierwszej ręki. W obrazie „Na linii ognia” Pietrow-Wodkin używa trójkolorowego grama
Kuzma Petrov-Vodkin stał się znanym artystą dzięki swoim pracom, takim jak Kąpiel rudego konia, Śmierć komisarza, Po bitwie i wielu innym znanym nam utalentowanym obrazom rosyjskiej klasyki tamtych czasów. Artysta doszedł do tego rodzaju
Obrazy Kuzmy Petrov-Vodkin są słusznie uważane za pierwsze przykłady gatunku socrealizmu. Wiele jego obrazów z okresu bolszewickiego zostało naprawdę zapamiętanych i zapamiętanych na zawsze – ale nadal najjaśniejsze dzieła Pietrowa-Wodkina to bez wątpienia portrety.
„Sen” powstał w 1905 roku, w okresie głębokiej stagnacji – jako kraj gotowy rzucić się w otchłań zmian, ale wciąż niezgrabnie wahający się w miejscu i twórczości artysty. Na nim, tuż na gołych kamieniach,