Malewicz Kazimierz
Dzieło zostało namalowane w latach 1912 na płótnie olejnym. Obecnie jego siedzibą jest Dom-Muzeum. B. M. Kustodieva, w mieście Astrachań. Kazimir Severinovich chciał tym obrazem pokazać organizm, który żyje i rozwija się według własnych
Uwierz lub nie. Ale przed tobą jest krajobraz. Niesamowity obraz z niesamowitymi pociągnięciami pędzla. Prawie kropkowany zestaw. Na żółtym tle wpisana jest prawie deszczowa paleta. Trudno zgadnąć dom, drzewa, zwierzęta i ludzi. Możesz interpretować
I tutaj Malewicz jest wierny swojej tradycji. Wydawało się, że wszystko pozostało w jego stylu, ale nadal nie do końca. Te same geometryczne kształty – tylko one są wplecione w kobiecy wizerunek. Ale te
Obraz można przypisać cyklowi o chłopach, który jest jednym z najlepszych dzieł artysty. Przed widzem pojawia się symboliczny portret osoby. Malewicz w swojej twórczości dążył do wytyczenia granic sztuki tradycyjnej. Cykl „Chłopi” miał być
Malarz próbował wyprowadzić suprematyzm z kilku nielogicznych dzieł. Jednym z dowodów na to jest jego słynny obraz „Kompozycja z La Giocondą”. Tutaj widzimy białą przestrzeń, która wygląda bardziej jak płaszczyzna o niezrozumiałej głębi, pewne
XX wieku, Moskiewskie Muzeum Sztuki Nowoczesnej Obraz był wynikiem twórczej przerwy w świadomości artystycznej artysty. Przedstawiony na płótnie żniwiarz to męski portret ucieleśniony w nowej wizji z dużej kolekcji „roboczych” portretów Malewicza. W katalogach
Z jakiegoś powodu Kazimierz Malewicz wpadł na pomysł wyodrębnienia domu w osobny, całościowy obraz. Cele nie są jasne, ale artysta wie lepiej. Dokładnie ten sam dom napotkano już na obrazach Casimira, takich jak „Skomplikowane
Parafrazując Kazimierza Malewicza, dynamiczny suprematyzm (jeden z kierunków artysty) jest w stanie przekształcić całą planetę, ponieważ nie ma tu natury, tylko zestawy postaci symbolizujących swobodny lot, szybką dynamikę. Rzeczywiście, na zdjęciu widzimy czarne i
Kazimierz Malewicz stworzył „Chłopkę” w latach 1928-1930. Pozostał wierny swoim tradycjom: wolumetryczne geometryczne kształty o różnorodnych odcieniach, nieproporcjonalne części ciała, minimalistyczne tło, ludzie całkowicie pozbawieni indywidualności. Artysta przedstawia swoją postać z czarnym owalem w
Do tej pory dzieło jest przechowywane w Petersburgu, w Państwowym Muzeum Rosyjskim. Namalowany na początku lat trzydziestych na płótnie olejnym. Rozmiar płótna to 79×98,5 centymetra. W tym czasie artysta przeszedł do okresu swojej twórczości,