Opis obrazu Alfreda Sisleya „Droga na skraju lasu”

Opis obrazu Alfreda Sisleya Droga na skraju lasu

A. Sisley jest artystą, który pozostawił po sobie wiele impresjonistycznych krajobrazów. Woli malować ciche, ustronne zakątki przedmieść Paryża. Wszystkie jego pejzaże są szczególnie liryczne, ponieważ ich autor jest w głębi serca autorem tekstów. Często na jego płótnach pojawia się subtelny smutek.

Sisley uważał, że najważniejszą rzeczą w krajobrazie jest przeniesienie koloru: przemyślał każdy obecny w pracy odcień, korelując go z ogólnym znaczeniem i nastrojem obrazu.

W obrazie „Droga na skraju lasu” przed publicznością pojawia się jesienny las w jaskrawych dekoracjach. Przez wysoką żółto-czerwoną trawę widać ścieżkę z kilkoma gałęziami. Wysokie drzewa o jasnożółtych i czerwonych liściach oprawiają płótno wzdłuż krawędzi. W jasnych barwach więdłego lasu w tle obrazu widać dwie ciemne postacie. Widoczna jest tam także mała latarnia z czerwonym spadzistym

dachem.

Prawie cały obraz to czerwono-żółte kolory jesieni. Jedynie niebo na płótnie jest jasnoniebieskie, usiane małymi chmurkami. Drobne postacie ludzkie podkreślają znikomość człowieka w porównaniu z naturą. Nie zakłócają ogólnego spokoju krajobrazu. Sisley ukazuje naturę w jej całym pięknie i sile. Długie pnie drzew są wielokrotnie większe niż maleńkie ludziki z tyłu. Nie jest jasne, kim są ci ludzie. Być może partnerzy biznesowi negocjujący tajną umowę, a może zakochana para, która zdecydowała się na spacer w baldachimie wysokich drzew.

Artysta wnosi do swojego obrazu „Droga na skraju lasu” odrobinę smutku. Mali ludzie i ogromne drzewa są symbolem szybkości ludzkiego życia. Mijają lata, ludzie, którzy dojdą do krawędzi, będą inni. Tylko las, splamiony zachodem słońca, pozostaje ten sam. Drzewa na skraju zimna są spokojne, spokojne, czyste i jak zawsze wspaniałe w swoim pięknie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Alfreda Sisleya „Droga na skraju lasu”