Van Dijk jest utalentowanym uczniem Rubensa, który namalował swój słynny obraz «Korona cierniowa» w bardzo młodym wieku osiemnastu lat.
Jako dziecko bogatych rodziców, którzy wspierali jego talent, w wieku 16 lat dostał możliwość otwarcia własnej pracowni plastycznej. W nim tworzy swoje dzieła o Chrystusie i apostołach.
Wiadomo, że Van Dyck namalował obraz «Koronowanie cierni» w dwóch wersjach. Tylko jeden z nich ocalał, drugi z rzędu, pierwszy przepadł bezpowrotnie.
W wersji madryckiej w centrum obrazu Chrystus otoczony przez katów. Nagi, mocny tors jest ocieniony aktywnym błękitem, płaszcz leży na kolanach. Wojownik kładący koronę na Chrystusa jest napięty, obraz przepełniony jest bolesnym oczekiwaniem i bólem męczennika.
Mimo cierpienia i okrucieństwa obraz wypełnia niesamowite światło. Wydaje się, że nie upada na Chrystusa, ale emanuje z wnętrza jego nagiego ciała. Autor dosłownie nasycił obraz boskością.
Pomimo tego, że Van Dijk uczył się u Rubensa, starał się na swój sposób odejść od zwykłego sposobu pisania charakterystycznego dla nauczyciela, a na koniec nawet przewyższył go umiejętnościami.
Rubens był zazdrosny o sukces swojego młodego asystenta, ale nawet on nie mógł nie zauważyć jego wybitnych umiejętności. Rubens zauważył «równe mu umiejętności» w pisaniu twarzy. Reszta koneserów lub większość z nich uważała, że Van Dijk zostawił swojego wybitnego nauczyciela, a tylko Tycjan wyprzedzał go pod względem talentu.
Van Dijk wyróżniał się osobliwością swojej pracy nad płótnami. Naoczni świadkowie pisali później, że artysta szybko zajmował się portretami, dużo pisał, a ostatnie poprawki wprowadzał dopiero później. Artysta zajął się tematami w zupełnie inny sposób: nakreślił sobie pewien front, a kiedy skończył, od razu przestał pisać.
Opis obrazu Anthony’ego Van Dycka «Koronowanie cierniami»