Opis obrazu Claude’a Moneta «Anemones»

Monet jest francuskim impresjonistą, podobnie jak wszyscy jego koledzy z gatunku, który starał się najpełniej uchwycić otaczającą rzeczywistość i przenieść ją na papier, ponieważ czas ciągle ucieka i człowiek nie może go złapać, jeśli nie pędzlem i farbami.

Zaczął jednak od kreskówek — dzięki ich pomocy zyskał wczesną sławę i był bardzo popularny w swoim mieście. Ten okres zakończył się szczęśliwym zbiegiem okoliczności — spotkał dojrzałego artystę (początkowo Monet nie lubił go zaocznie), który pokazał Moneta naturę, kierował bystrym okiem, dbałością o szczegóły, umiejętnością szybkiego chwytania i prawą ręką uchwycenia czegoś wartościowego. A Monet, początkowo nie odczuwając żadnego lęku przed światem, poprzez własne prace zaczął zdawać sobie sprawę, jak piękne jest to i pracować nad jego uchwyceniem z zapałem i żywotnością, które zawsze były w nim nieodłączne.

«Anemones» to jego prosta martwa natura, która przedstawia proste kwiaty. Nie są umieszczane w wazonie, nie oddychają patosem róż ani wysokością hiacyntów — rosną w prostych doniczkach, ziemia w nich jest wilgotna i luźna. Same kwiaty są wielokolorowe, jasne, wyróżniają się na równym tle zielonego, bladego liliowego, różnych odcieni brązu, jak tropikalne ptaki w lesie środkowej strefy.

Są napisane lekkimi, szybkimi pociągnięciami, bardzo dokładnie i jednocześnie trochę niedbale, krawędź obrazu odcina kilka kolorów, jakby cała ich jasność nie mogła się do niego zmieścić. Być może artysta przedstawił czyjś mały ogródek, który zaimponował mu swoją frywolnością i naturalnością. Kwiaty zakwitną zawsze, nawet gdy świat ludzki zniknie, nie złości się, nie oczerniają, nie kłamią — po prostu są, zachwycają swoim pięknem, zachwycają zapachem.

Zatrzymana chwila z kwiatami, które w rzeczywistości już dawno wyblakły — «Anemones».