Opis obrazu Edouarda Maneta «Artysta»

Pełnometrażowy portret niezwykłej osoby to dla Maneta dzieło nietypowe, wykonane w sposób realistyczny, nietypowy dla niego, jedyny w swoim rodzaju. Dwóch artystów, Manet i Marcelin Debuten spotkało się kiedyś w kawiarni New Athens. Łączyła ich prawdziwa przyjaźń. Marcelin wyrył portret Maneta techniką suchej igły, a Manet namalował swojego przyjaciela, uwieczniając jego nieco dziwny wygląd.

Na obrazie Maneta widzimy wysokiego mężczyznę ubranego w szary, długi, miejscami wyraźnie znoszony płaszcz. Czarny filcowy kapelusz od niechcenia zakrywa jego czarne, bujne, kręcone włosy, a jego twarz otacza nieco zaniedbana broda. Ale to wszystko to tylko dekoracje, nieistotne szczegóły wyglądu zewnętrznego, świadczące jedynie o niskich dochodach materialnych wolnego artysty.

Najważniejsze na portrecie, tak jak powinno być, jest śniada twarz i czarne, smutne oczy, wyglądające ze zmęczenia spod ciężkich powiek. Pod zewnętrznym niechlujstwem widać prawdziwego arystokratę, człowieka o wysokim statusie duchowym, kulturalnego i wykształconego. Manet podkreśla to nieoczekiwanie śnieżnobiałym szalem na szyi artysty. Kolejnym uderzającym, przyciągającym uwagę akcentem są dłonie. Ale duży, biały pies w jasnym świetle na raczej ponurym i ciemnym tle niesie oczywiście dodatkowy ładunek semantyczny, zrozumiały tylko dla autora.

Marcelin Debuten mieszkał przez jakiś czas we Florencji, odziedziczył ogromny zamek, był gościnny i hojny. Lubił poezję, komponował dramaty poetyckie, z przyjemnością i profesjonalnie wykonywał wspaniałe kopie obrazów znanych artystów. Jakoś niepostrzeżenie dla siebie zbankrutował, przyjechał do Paryża, przejął dawny warsztat hydrauliczny, osiadł w strasznych, nie nadających się do zamieszkania warunkach brudnego baraku dla robotników.

Ładując się jak juczne zwierzę, pracował ciężko, ale za grosze. Żył jak żebrak. W tym czasie obaj artyści się spotkali.