Opis obrazu Edouarda Maneta «Nana»

Według A. Prousta Edouard Manet był obdarzony niesamowitą czujnością, wiele niezwykłych obserwacji wydobywał ze zwykłych spacerów po mieście, stolica Francji takich flandrów już nie znała. W 1876 roku artysta był całkowicie pochłonięty myślami o Salonie, myśląc tylko o swojej wystawie. Autor z łatwością malował ulice Paryża, kawiarnie, portrety, nagie kobiety itp. To właśnie ten spektakl i styl autora przyciągnęły wielu nowych innowatorów.

W tym samym roku na wystawie artysta postanowił zaprezentować jury obraz «Nana» — toaleta pani półmroku. Wielu widzów uważa, że ​​płótno jest malowane w stylu impresjonizmu, ale sam autor tak nie uważa! Bardzo interesującym faktem jest to, że obraz na zdjęciu jest inspirowany myślami o sprawach z Maryją o charakterze intymnym, chociaż jej nie narysował. Modelką artystki była Henrietta, wówczas znana kobieta. Była także kochanką księcia Orańskiego. Obraz przedstawia kobietę o łatwej cnocie w niebieskim satynowym gorsecie i białej koszuli.

Artysta wybrał tę nazwę dla swojego spektakularnego dzieła, ponieważ Nana była najbardziej znanym nazwiskiem wśród kobiet tego typu. Twórczyni bardzo dobrze pokazała swoją jędrną twarz, elastyczną talię, bo z tyłu czekał pan z laską w przepięknym garniturze i cylindrze. Na tym płótnie Manet pokazuje, jak bardzo zmieniło go doświadczenie zdobyte podczas podróży i studiów, doskonale opanował lekcje impresjonizmu. Ale artysta dał do zrozumienia, że ​​od razu przyswoił sobie tę lekcję i stworzył własną nową metodę, dostosował impresjonizm do swojej metody. Dlatego, gdy próbowali nadać Manetowi tytuł impresjonisty, zareagował bardzo ostro! Przez lata swojej pracy Edouard Manet stworzył wiele kreacji. W wyjątkowy sposób przedstawiał portrety, niesamowite postawy postaci i ich ruchy. Uchwycił to wszystko niezwykłymi uderzeniami. Na płótnie artysty łatwo jest odczytać psychologię obrazu, poczuć samego artystę. Twórca mógł zaledwie kilkoma pociągnięciami przekazać widzowi charakter i stan bohatera.