Opis obrazu Eugene Delacroix «Marokański siodłanie konia»

Eugene Delacroix należy do nurtu francuskich romantyków. Przestrzeganie tego kierunku znajduje odzwierciedlenie w obrazie «Marokański siodłanie konia». Artysta przekazuje najdrobniejsze szczegóły sceny z niesamowitą precyzją. Widzimy fałdy na ubraniu Marokańczyka, każdą zmarszczkę na jego twarzy.

Eugene Delacroix nakreślił fabułę płótna z podróży do Maroka. Następnie był pod wrażeniem surowego piękna marokańskiej przyrody oraz odwagi i umiłowania wolności tego wschodniego ludu, co artysta starał się wyrazić w swoich pracach. Ale ta praca nie zamieniła się w suchą reprodukcję cech etnicznych odwiedzanego stanu.

Eugene Delacroix pozostaje wierny sobie i przedstawia Marokańczyka przez pryzmat romantyzmu. Fabuła, która jest w swej istocie prosta, dzięki specjalnej technice pisarskiej charakteryzuje się głęboką dynamiką. Dziwaczne połączenie kontrastujących odcieni, płynności i opalizującej kolorystyki, surowości kształtów i konturów nadaje pracy szczególny romantyczny patos i pozwala w połączeniu oddać wewnętrzny niepokój głównego bohatera obrazu za zewnętrznym ostentacyjnym dystansem.

Obraz został namalowany «grubym pędzlem». Grube pociągnięcia potęgują przygnębiający niepokój bohatera. Burzowe chmury, wzburzone morze, kontrast kolorów tła i smutna postać cofającego się jeźdźca nadają obrazowi nastrój niespokojnego oczekiwania. Sztylet na pasie marokańskiego, czerwony materiał, jakby palący ręce i niespokojna postawa konia, sugerują, że na bohatera wyprawy czeka pewne wydarzenie. I nie ma pewności, że jej wynik będzie korzystny dla bohatera. Ale co powinno się stać z Marokańczykiem w podróży, artysta milczy, pozwalając widzowi na samodzielne przemyślenie zakończenia opowieści.