Opis obrazu Francoisa Bouchera „Madame de Pompadour”

Opis obrazu Francoisa Bouchera Madame de Pompadour

François Boucher to bardzo wszechstronny francuski artysta. Podstawę jego twórczości stanowią obrazy o tematyce mitycznej i biblijnej; uwielbiał też przedstawiać codzienne czynności mieszkańców Paryża i sceny duszpasterskie, często wykonywał portrety. Faworyt Ludwika Fifteenth, markiz de Pompadour, był jego oddanym wielbicielem i przyjacielem; Boucher był zaangażowany w dekorowanie swojej rezydencji i namalował kilka uroczystych portretów markizy. Prawdziwe imię Pompadour to Jeanne-Antoinette Poisson. Przez prawie dwadzieścia lat miała ogromny wpływ zarówno na króla i podejmowane przez niego decyzje, jak i na sprawy państwowe i życie królestwa. Król podarował Jeanne-Antoinette majątek Pompadour i nadał jej tytuł Markizów, po czym otrzymała oficjalny rozwód od męża.

Malarstwo było przedmiotem szczególnej pasji tej kobiety, kreowała modę w całej Europie, jej imieniem nadawano fryzury, wnętrza

i kostiumy. Ulubionym stylem ulubieńca był rokoko, a patronowała nie tylko Boucherowi, ale także wszystkim przedstawicielom tego kierunku. François Boucher zawsze malował markiza w kolorach srebrzystym, niebieskim i zielono-oliwkowym. Najwyraźniej nie dążył do dokładnego podobieństwa do portretu – w portretach innych artystów de Pompadour wygląda trochę inaczej, szorstko i twardo. Boucher wyidealizował i częściowo deifikował swoją patronkę i dziewczynę, odtwarzając modny wówczas standard kobiecego piękna – porcelanową twarz lalki, wielkie oczy w kształcie migdałów, mały nos i małe pulchne usta, kapryśny wyraz twarzy. Sama Jeanne-Antoinette często podkreślała, że ​​Boucher maluje ją „bardzo piękna, ale niezbyt podobna”. Wszystkie obrazy markizy różnią się od innych portretów autora – cechuje je pewna intymność, intymność, po części zmysłowość. Jednak prawie zawsze przedstawiał ulubieńca króla w tej samej pozie, częściej z książką w ręku – zmieniały się tylko stroje. Twarze na portretach też są prawie takie same – wydaje się, że od ponad dziesięciu lat kobieta w ogóle się nie postarzała.

Najsłynniejszy portret Markizy de Pompadour to niebiesko-zielona sukienka z lekkim srebrzystym połyskiem, ozdobiona bladymi różami. Markiz leży na kanapie w paski, w zamyśleniu spoglądając w dal, z otwartą książką w prawej dłoni. Nie ma wątpliwości, że strój Jeanne-Antoinette to kwintesencja mody tamtych czasów. Różowo-srebrna koronka, kokardka na szyi z tego samego delikatnego materiału, na nadgarstku liczne pasma białych perełek, kwiaty w zgrabnej fryzurze. Markiza wygląda trochę pretensjonalnie – wielu w Paryżu śmiało się z jej burżuazyjnego sposobu ubierania się, ale, co zaskakujące, minęło kilka miesięcy – i ponownie naśladowało jej styl.

Boucher doskonale oddaje uczucie czystości i świeżości, które emanuje z de Pompadour. To markiz wprowadził we Francji modę na pranie prawie codziennie – do tego czasu panie zagłuszały nieprzyjemne zapachy własnego ciała, rozlewając perfumy od stóp do głów. Zapach podczas balów był przerażający. Ulubieniec króla pachniał różami, korzystnie w porównaniu z innymi kobietami – i stopniowo moda na codzienne pranie na miejscu ogarnęła cały Paryż. Na tym płótnie markiz jest przedstawiony jako pewny siebie i spokojny, nieco zamyślony i marzycielski; mimo znanych mankamentów realizmu artystce udało się uchwycić istotę swojej postaci. To właśnie dzięki tym cechom swojej natury markiz faktycznie rządził krajem przez dwie dekady, dając królowi możliwość niekończącej się rozrywki i świętowania.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Francoisa Bouchera „Madame de Pompadour”