Opis obrazu Ilji Głazunowa „Sto wieków”

Opis obrazu Ilji Głazunowa Sto wieków

Ilya Glazunov to współczesny rosyjski artysta i osoba publiczna. Trudne losy artysty (jego rodzice i wszyscy bliscy krewni zginęli w Leningradzie podczas blokady, gdy chłopiec miał zaledwie 11 lat) wywarły ogromny wpływ na całą jego twórczość. Głazunow inspirował się silnymi emocjami, pasjami „według Dostojewskiego”, prawie każdy jego obraz przesycony jest smutkiem i tragedią. W czasach radzieckich twórczość artysty była często krytykowana. Wystawa, na której prezentowany był obraz „Drogi wojny” (przedstawiający wycofującą się Armię Czerwoną), została zamknięta, a sam obraz zniszczony. Pierwsze prace autora zostały wykonane w sposób klasyczny, akademicki. Głazunowowi często zamawiano portrety znanych postaci kulturalnych i politycznych naszych czasów. Ale głównym tematem twórczości artysty jest Rosja i jej historia. Próbuję znaleźć twoje

Obraz „Sto wieków”

(nazywany też „Wieczną Rosją”) jest chyba najbardziej znanym i najbardziej ambitnym dziełem artysty. Płótno ma wymiary 3 na 6 metrów i można je nazwać rodzajem podręcznika historii. Jedno płótno przedstawia całe życie Rosji przez tysiąc lat, wszystkie znaczące postacie historyczne i polityczne państwa w tym czasie. Każdy portret jest natychmiast rozpoznawalny, głęboko historyczny i starannie namalowany. Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest oryginalność kompozycji. Obraz jest jak utwór symfoniczny, w którym każdy zapisany obraz jest ważny i zestawiony w jeden kawałek. W lewym górnym rogu obrazu znajduje się góra Kharaiti, według legendy święte miejsce dla przodków starożytnych Słowian. Nieco na prawo znajduje się grupa cerkwi zgromadzonych z różnych części ogromnej Rosji. Czarne chmury zbierają się nad złotymi kopułami wspominając trudne czasy w historii Rosji. W centrum lewej strony obrazu – Andrzej Pierwszy i Księżniczka Olga. Trudny i tragiczny moment mongolskiego jarzma odbija się w lewym dolnym rogu – słowiańscy wojownicy zostają pokonani, chan Hordy biesiaduje na ich ciałach. Naga dziewczyna, wystawiona na sprzedaż na targu niewolników, zgodnie z planem artysty jest symbolem tragedii, jaka spotkała kraj.

Centralna część płótna odzwierciedla wydarzenia w Rosji przed rewolucją 1917 roku. Na pierwszym planie FM Dostojewski, ulubiony pisarz artysty. To Dostojewski uważany był przez Głazunowa za główny skarb narodowy, a jego dzieła – najdokładniej oddające rosyjskiego ducha narodowego. Bezpośrednio przed Dostojewskim – carewiczem Aleksiejem, następcą tronu, który zginął z rąk bolszewików. W samym centrum obrazu, u stóp krzyża z ukrzyżowanym Chrystusem, znajduje się założyciel królewskiej dynastii Romanowów Michaiła, obok niego Iwan Susanin. Prawa część płótna przeznaczona jest głównie dla postaci kulturowych. Wyróżnia się portret Lwa Nikołajewicza Tołstoja, którego głównym mottem pisarza na talerzu jest „Nieopór”. W prawym górnym rogu figury odnoszące się do czasu Rewolucji Październikowej; szkarłatny blask, szkarłatna postać Lenina, hasła bolszewickie. Poniżej, w apokaliptycznej „trójce”, znajduje się Stalin. Kopyta koni mają zamiar zdeptać zgiętą kobietę w kożuchu, ściskając karmiące dziecko.

Styl malarstwa przypomina starożytne rosyjskie ikony – gatunek malarski głęboko kochany i ceniony przez Głazunowa. Dedykowany tysiącleciu chrztu Rusi stał się najbardziej niesamowitym projektem w całej historii Rosji. Przedstawione przez twórcę postacie historyczne przedstawione są w postaci niekończącej się procesji religijnej, wielkiej procesji krzyża, w cieniu kościelnych chorągwi i ikon Matki Boskiej z Chrystusem. Obraz był sprzedawany na całym świecie w setkach tysięcy reprodukcji, a początkowo długie szeregi wielbicieli autora ustawiały się w kolejkach na wystawy, na których był wystawiany.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Ilji Głazunowa „Sto wieków”