Opis obrazu Konstantina Somowa «Portret S. V. Rachmaninowa»

Somov namalował portret wielkiego kompozytora wśród swoich późniejszych dzieł. Zgromadził wszystkie najbardziej uderzające cechy swojego stylu artystycznego. Współcześni twierdzili, że ten portret stał się ulubionym portretem Rachmaninowa. Pianista i artysta zgodzili się, że pędzelkiem artysty udało się bardzo dokładnie uchwycić wewnętrzny świat i duszę muzyka.

Portret wyszedł dość lakonicznie, nie przeładowany szczegółami i skomplikowanym tłem. Nic nie odwraca uwagi od pięknych rysów nieco smutnej i zamyślonej twarzy. Taka przemyślana prostota była nieodłączną częścią wczesnych prac Somova. Technika pozytywnie podkreśla wyrafinowanie i solidność kompozycji, czystość i dokładność palety, elegijny wyraz twarzy.

Zastosowane kolory łączy się pod wspólnym tonem — głównie w jasnych i ciemnych odcieniach brązu. Kolorystyka nawiązuje do retrospektywy, którą Somov bardzo kochał. Zdjęcie przypomina kartkę w sepii, starannie przechowywaną przez kogoś bliskiego w starym albumie fotograficznym.

Technika wykonywania małych pociągnięć daje efekt gładkiej, emaliowanej powierzchni. Tak tradycyjnie malowano obrazy w XVIII wieku. W zasadzie odwołanie do starych obrazów i technik malarskich jest charakterystyczne dla wszystkich prac artysty.

Jeśli przyjrzysz się uważnie, zauważysz, że prawe oko kompozytora jest napisane spuchnięte i nieco większe w porównaniu do lewego. Faktem jest, że Rachmaninow w tym czasie cierpiał na bóle neurologiczne. Wrażliwość i uważność autora nie mogły zignorować takiego szczegółu. Ogólnie portret skupia się na wysokiej intelektualności swojego bohatera, na całym zespole emocji i przeżyć, które odcisnęły piętno na melancholijnym wyrazie twarzy ukochanego rosyjskiego kompozytora.