Opis obrazu Nicholasa Roericha «Wiadomości z Szambali»

Roerich to rosyjski artysta, archeolog, podróżnik, autor trzydziestu dzieł literackich, których wkład w sztukę reprezentuje ogromna liczba obrazów — jest ich około 7000.

Wiecznie podatny na wszelkiego rodzaju niesprawiedliwości malował obrazy, które miały obudzić drzemiącą w ludziach duszę, wpuścić światło do ich serc i przypomnieć o niemożliwości kompromisu ze złem.

Zbrodnia to miękkość, pragnienie pojednania, bo światła i ciemności nie da się pogodzić, a najgorsze uczynki, od których wzdryga się świat, popełniane są zawsze z tolerancją słabych i milczących. «Shabmala’s Message», inaczej «Letter Arrow», przedstawia górskie szczyty Himalajów skąpane w żółtym świetle poranka.

Nieruchome, ciche góry pokryte są śniegiem, panuje w nich cisza, przerywana ledwie słyszalnym, nieuchwytnym dźwiękiem — to drżenie napiętej cięciwy. Strzelec, oparty o zbocze góry, naciąga łuk. Śpiewające drzewo skrzypi, pochyla się w jego dłoni. Na strzale powiewa kawałek szkarłatnego materiału — sztandar wojny. W Mongolii od dawna wysyłali wiadomości z wysokogórskich pastwisk — tam, gdzie człowiek nie może dogonić, poleci strzała trafnie wystrzelona z łuku. Wbije się w ziemię u czyichś stóp, przyniesie złe wieści.

Szambala to mityczny kraj. Istnieje tylko w wyobraźni ludzi i reprezentuje rodzaj raju — miejsca, w którym żyją bogowie. Bogowie są życzliwi i mogą zrobić wszystko, ale czasami zdarza się, że nie radzą sobie sami. Gdy zapada ciemność, gdy nadchodzi czas decydujących bitew, bogowie wzywają ludzi, którzy mogą ich wesprzeć. I strzała leci ze szczytów gór do dolin, a strzała w czerwonej czapce śpiewa łuk w jego dłoni.

Świat stoi u progu wielkiej zmiany. Świat jest gotowy zapaść się w otchłań. Ten motyw apokalipsy, poczucie, że jeśli wszystko pójdzie tak, jak jest, to wkrótce nadejdzie, jest charakterystyczne dla Roericha.

Kiedy świat zostanie naznaczony bombami atomowymi, gdzie spadnie strzała i czy znajdzie się ktoś, do kogo można ją wysłać?