Pablo Picasso jest osobą kreatywną, szczególnie uwielbiał rysować kobiety. W jego życiu było kilka ważnych osób, które odgrywały rolę muz. Pozostali w historii, a ich piękno zostało zapamiętane przez liczne płótna. Portret «Głowa kobiety» obecny jest w każdym okresie twórczym artystki. Ta głowa należy do Fernande Olivier.
Weszła w życie twórcy w bardzo trudnym okresie.
W 1904 roku Pablo przeżywa śmierć bliskiego przyjaciela. Aby pozbyć się sensu i bolesnej samotności, jedzie do Paryża. Tam artysta spotyka smagłego służącego, który inspiruje i zostaje jego kochankiem.
Fernarda pozuje i nadaje swoje niepowtarzalne piękno bez śladu. Ten portret został wykonany techniką kubizmu. Oczywiście nie każdy będzie w stanie dostrzec cienkie kobiece linie w tych ostrych krawędziach. Ale Picasso potrafił myśleć w bardzo abstrakcyjny sposób. Nie wystarczały mu standardowe kształty i znajome gładkie linie. Natura to tylko muza — autor bierze pędzel i zaczyna improwizować.
Na początku ich romansu kobieta była przedstawiana jako ładna i kobieca. Ale Fernarda nalegała na poważniejszy związek, chciała mieć rodzinę. Wtedy narodził się ten dziwny brzydki portret. Chciał pokazać, że dziewczyna ją denerwuje.
Na twarzy artystka widziała tylko brzydkie linie i umiejętnie przenosiła swoje wady na płótno. Kubizm przyciąga autora niestandardowymi formami, jest zdezorientowany. Trzeba coś zmienić, jego dusza jest kanciasta i wymaga zmiany scenerii. Portret wyraźnie wyraża niechęć do tej osoby.
Kobieta jest brzydka, wśród zakamarków i cieni trudno dostrzec prawdziwy wygląd modelki. Niewątpliwie tego chciał artysta, malował uczucia i przeżycia. Geometryczne kształty są chaotyczne, ale mimo to widzimy oczy i wąskie usta.
Opis obrazu Pabla Picassa «Głowa kobiety»