Opis obrazu Paula Cézanne’a «Card Players»

Pod koniec XIX wieku francuski artysta Paul Cezanne namalował serię obrazów poświęconych grze w karty. Wszyscy wyszli pod tą samą nazwą — «Gracze w karty».

Z każdą kolejną pracą autor zmniejszał liczbę przedstawianych osób, a także usuwał z płótna niepotrzebne szczegóły. W efekcie piąty obraz stał się najbardziej lakonicznym, a jednocześnie najsłynniejszym z całej serii — swego rodzaju ostateczną wersją pracy Cézanne’a nad tą fabułą.

Bohaterami obrazu są ukochani przez artystę francuscy chłopi mieszkający na drogach jego sercu — w Prowansji. Cezanne uchwycił powściągliwą i spokojną grę w karty dwóch mężczyzn siedzących przy szorstkim stole w jednej z lokalnych kawiarni. Podobno miał okazję dobrze obserwować i badać tych ludzi, dzięki względnemu bezruchowi, w jakim przebywali podczas gry.

Jednocześnie na swoim płótnie artysta zdołał stworzyć ekspresję, pokazać zmysł ruchu, dzięki gestom i różnym wyrazom twarzy bohaterów. To wszystko w dziwaczny sposób łączył z charakterystyczną dla siebie monumentalnością. Fabuła została przedstawiona w jasnej, kontrastującej palecie barw, która wniosła do obrazu pewien stopień ożywienia i codzienności. Tło obrazu jest raczej niewyraźne i rozmyte i wcale nie przypomina ściany kawiarni, przedstawiając coś abstrakcyjnego.

Widzimy rodzaj konfrontacji między dwojgiem ludzi, całkowicie pochłoniętych grą w karty. Jak się powszechnie uważa, karty nie są łatwe, mogą zdradzić sekrety losu.

Jednak tutaj gracze używają ich zgodnie z własną wolą. Z wypowiedzi ich profili wynika, że ​​bohaterowie koncentrują się na kolejnym ruchu, który może zadecydować nie tylko o wyniku rozgrywki, ale jakby o całym ich przyszłym losie. I nie jest to bynajmniej patos, biorąc pod uwagę, że ludzie zwykle grają w karty na pieniądze, a często zdarzają się przypadki, gdy wynik gry karcianej decyduje o losie osoby.

W rzeczywistości dzieje się to na naszych oczach — decyduje się los ludzi, a wszystko to odbywa się w najbardziej banalnej scenerii. Tak więc, pomimo całej swojej prostoty, bohaterowie wydają się być pełni wielkości. Być może to jest głęboka symbolika i szczególne znaczenie obrazu.