Pierwsze, co rzuca się w oczy widza, który obserwuje ten obraz, to fakt, że całość jest wykonana dość szerokim pociągnięciem pędzla. Widać też, że zdjęcie jest wykonane w jasnych kolorach i najprawdopodobniej zostało to zrobione celowo.
Figury mają pełną kompletność, dzięki czemu całe płótno wygląda na całkiem kompletne i ma logiczne wyjaśnienie. Mimo braku ostrego światła dziewczyna przy fortepianie wygląda bardzo jasno i jest wykonana z wielką siłą artysty. Fortepian jest napisany dość autentycznie i na tle całego obrazu wygląda bardzo naturalnie i organicznie.
Cały obraz wydaje się promieniować spokojem i spokojem, patrząc na niego nie czuje się dzikiej energii, pomimo całej umiejętności malarskiej, jaką mistrz włożył w płótno. Cała kompozycja zbudowana jest dość wyważona, a nawet to, że siedząca na kanapie kobieta robi na drutach, wywołuje pewien smutek i smutek. Wracając trochę do historii obrazu, możemy śmiało powiedzieć, że ten obraz był dla Cézanne’a ostatnim, którym wykonał szereg portretów i różne sceny rodzinne.
Pomimo tego, że na zdjęciu są dwie osoby, uważny widz może zauważyć, że krzesło w rogu i krzesło, które stoi tyłem do widza, są puste i wprowadzają samotność do całej przestrzeni. Pastelowe kolory i codzienne wzory sprawiają, że obraz jest jak najbardziej wygodny i przyjemny, nawet gdzieś «w domu».
Trzeba też dodać, że ten obraz poprzedzały 2 inne wersje, które zostały bezpowrotnie utracone, niemniej jednak artysta pracował do momentu uzyskania dokładnej wersji obrazu, który znajduje się obecnie w Ermitażu i cieszy oko wielu widzów.
Opis obrazu Paula Cezanne’a «Dziewczyna przy pianinie»