Opis obrazu Raphaela Santiego «Madonna Alba»

Płótna z wizerunkami świętych zawsze były w modzie. Cieszyło się to nieustającym sukcesem i wielu zamożnych obywateli średniowiecza naprawdę chciało mieć w domu portret Madonny lub Chrystusa. Ale były też portrety potrójne.

Rafael był najbardziej wyrafinowanym malarzem średniowiecza i dość często wykonywał zamówienia z wizerunkami świętych. Właściwie tak, na zamówienie, pojawiło się to płótno. Jest to tradycyjne: Matka Chrystusa Marii, Chrystusa Dziecka i Dzieciątka Jan Chrzciciel. Wszystko wydaje się tradycyjne, ale nie do końca. Krajobraz jest nieco inny, a wtedy sama Madonna zadziwia swoim zewnętrznym blaskiem i pewnego rodzaju spokojem. Można przypuszczać, że wyszła z Dzieciątkiem na spacer i spotkała Jana, przyszłego baptystę.

Kto wie, czy takie spotkanie rzeczywiście miało miejsce, czy też było wytworem wyobraźni malarzy. Ale ten spisek przyciągnął wielu do swoich sieci. Raphael też nie uniknął tego. Madonna ubrana jest w niebieski chiton i trzyma w rękach książkę, a nawet siedzi na czymś, co wygląda jak fotel. Jan dołączył do nich, a ona niejako przyciąga go do siebie, a Chrystus chwyta krzyż. Sam krzyż, którym zostanie ochrzczony i do którego zostanie przybity podczas egzekucji. Co to jest, jeśli nie predestynacja z góry?

Wszyscy trzej to rozumieją i dlatego nie ma alarmu. Rozumieją, że nie da się uniknąć nieuniknionego. To wspaniałe płótno zdominowane przez błękit (chiton i niebo, mała góra). Ale zielony kolor nie pozostaje w tyle, jest również obecny i daje nam niesamowitą miękką gamę. Ale najważniejsze jest to, że wszystkie cechy przyszłych dzieci zostały już podane — Chrzciciel w surowym stroju barana, Chrystus, jak wszystkie dzieci, jest nadal nagi, ale to też nie na darmo — oznacza to, że jego dusza jest czysta. A oto coś innego z symboliki — chmury nad dziećmi. To nie tylko to. Oznacza to, że los tych dzieci nie jest bezchmurny.