W 1915 roku Stanislav Julianovich Zhukovsky przedstawia światu wspaniały i bardzo klimatyczny obraz — «Martwa natura Wielkanocna». Jest również interesujący, ponieważ pozwala wyobrazić sobie życie niezbyt bogatego arystokraty z czasów, gdy rewolucja już pukała do wszystkich drzwi.
Żukowski musiał nie tylko chcieć pokazać nam skromny blask obchodów, ale także skłonić nas do myślenia, że wszystko w tym życiu przemija i przemija, bo już za dwa lata właściciele tego cudownego pokoju będą świętować Wielkanoc, w najlepszym razie, gdzieś w za granicą.
Obraz zadziwia swoją wiarygodnością i blaskiem — farby olejne utalentowanej ręki Żukowskiego tworzą atmosferę świątecznego komfortu i ciepła. Artysta pokazuje nam tylko wycinek pięknego, ale sądząc po ciasnej scenerii, niewielkiego pokoju, którego centralnym miejscem jest świątecznie udekorowany stół.
Atmosferę, jaka panuje na płótnie, oddał utalentowany poeta Ivan Yesaulkov: «Wielkanocny stół prawie gotowy do przyjęcia…», a prawda jest taka, że głównym daniem są wielkanocne ciasta i jajka — «… barwniki są na pierwszym planie… a wielkanocne ciasta wabią masą powietrza… «czekają na swoich gości, a pewnie już są gdzieś blisko, na progu, w oczekiwaniu na uroczysty obiad.
«Światło od dłuższego czasu błąka się niecierpliwie…» — mimo swojej szczelności pomieszczenie wypełnia światło i powietrze, które Żukowski starał się przekazać za każdym pociągnięciem. Wydaje się, że nie patrzysz na to, ale że jesteś w nim sam i możesz dotknąć sztućców, usiąść na udrapowanej sofie, czekać na gości z liturgii wielkanocnej i zaprosić ich do stołu.
Opis obrazu Stanisława Żukowskiego «Martwa natura wielkanocna»