Opis obrazu Tycjana Vecellio «Assunta» (Wniebowzięcie Marii Panny)

Obraz «Assunta» należy do kolekcji wczesnych prac włoskiego artysty Vecellio Titiana, jednak to ona bardzo chwaliła jego twórcę. Obraz powstawał w ciągu trzech lat od 1516 roku.

Przeznaczony był na centralny ołtarz katedry weneckiej. A po napisaniu artysta otrzymuje oficjalne publiczne uznanie. Zwykli ludzie podziwiają dzieła Tycjana, a utytułowani szlachcice walczą o prawo do ich posiadania. Ten triumf tłumaczy świeżość artystycznego myślenia twórcy. Przekształca charakter twarzy ołtarza, wypełniając ją intensywnymi emocjami i uczuciami. Kompozycja religijnego płótna nabiera zupełnie nowej struktury.

Assunta brzmi prościej i wyraźniej, jak Wniebowstąpienie Maryi. Zadziwia prawdą i dowodem treści. Patrząc na zdjęcie, nie rozpoznajesz sceny. Jedynie niewielkie skrawki powierzchni ziemi na samym dnie dają pewne podstawy do zrozumienia. Wszystkie postacie, kolor i rozwiązanie przestrzenne, gra światła i cienia służą jednemu celowi — ukazaniu Wniebowstąpienia Matki Bożej.

Maryja nie jest napisana w locie swobodnym, jest unoszona przez chmurę, otoczona przez chór aniołów. Całe jej ciało wyraża zrozumiałe i łatwe do odczytania impulsy emocjonalne: głowa odrzucona w zachwycie, uniesione panegirykalnie ręce wyrażają ekstazę, uniesienie i inspirację. Paleta kolorystyczna obrazu jest zgodna z fabułą kompozycyjną: intensywne i ciemne odcienie od dołu, przesuwając się w górę, rozjaśniają się gradientem, stają się nieważkie, stopniowo zmieniając się w kolor złoty w górnym półkolu płótna.

Radosne przeżycia Madonny, młodej i pięknej, patrzących na nią zaczarowanych apostołów, mocnych i równie pięknych — wszystko na obrazie przepojone jest afirmującym życie optymizmem i urzekającą siłą duchową.