Opis obrazu Tycjana Vecellio «Niesienie krzyża»

Wielki artysta renesansu Vecellio Titian stworzył swoje płótno Niesienie krzyża około 1565 roku. Był zwolennikiem tematu męczeństwa i nowego kierunku estetycznego baroku, co wyraźnie widać na tym obrazie. Jego dzieło, sprowadzone z kolekcji Barbarigo od 1850 roku, jest chronione w Ermitażu.

Zamysłem artysty jest przedstawienie Jezusa Chrystusa na tym obrazie nie na obrazie bóstwa, które dominuje nad wszystkim, co istnieje, ale na obrazie cierpiącego, który niezłomnie znosi swoje fizyczne i psychiczne męki dla zbawienia ludzkości. Tycjan często opierał się na opowieściach biblijnych w swoich obrazach. Tym razem zdecydował się przedstawić scenę niesienia krzyża przez Syna Bożego na miejsce jego egzekucji na Kalwarii.

Na płótnie są dwie twarze blisko widza. Centralną postacią płótna jest Jezus, w którego oczach zamiera wyraz zmęczenia ciężkim uciskiem krzyża, a także cierpieniem doznanym i wciąż oczekującym. Cienkie strużki krwi spływają po jego skroniach i szyi z cierni korony cierniowej wbitej w głowę. Za pomocą ciemnego tła i surowych prostych linii krzyża Tycjan podkreśla miękkość sylwetki, bladą cerę i rękę Zbawiciela, ubranego w jasną oliwkową szatę.

Wizerunek drugiego człowieka, Józefa z Arymatei, jest spowity cieniem zmierzchu. Próbuje pomóc męczennikowi i wziąć na siebie część jego ciężkiego brzemienia. Siwizna na jego brodzie i włosach łączy się z szatą Chrystusa. To właśnie te techniki pomagają artyście uczynić obraz Józefa niejasnym i praktycznie eterycznym, koncentrując się na głównym bohaterze.

Tycjan przedstawia twarz Chrystusa zwróconego ku publiczności. Prawdopodobnie, aby spojrzeć jego oczom, wszyscy pamiętali o ofierze złożonej przez Zbawiciela i myśleli, ile go to kosztowało.