Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej „Kąpiel”

Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej Kąpiel

Zinaida Evgenievna Serebryakova z domu Lanceray urodziła się w rodzinie słynnego rosyjskiego rzeźbiarza. Jej rodzinny majątek przez długi czas był centrum życia artystycznego Petersburga. Umiejętność malowania przejawiała się w dziewczynie podczas lat nauki w żeńskim gimnazjum, później kontynuowała naukę w szkole artystycznej, a po ślubie wyjechała do Francji i tam doskonaliła swoje umiejętności malowania portretów.

Obraz „Kąpiel” został namalowany przez artystę w 1913 roku. Powstały dziesiątki szkiców do namalowania obrazu, z których wiele nadal znajduje się w magazynach muzeów. Tworząc płótno najdobitniej przejawiał się monumentalny styl, jakim posługiwała się artystka we wcześniejszych pracach, przejawiający się szczególnym napięciem i czystością. Aby pomalować obraz, stosuje się złote odcienie, podkreślające opaleniznę, rzeźbę i plastyczność nieodłączną

od kobiecego ciała.

Większość płótna zajmują nagie kobiece ciała. Kobiety w najmniejszym stopniu nie zawstydzają się swoją nagością, wykonują całkowicie znajomy, a nawet zwyczajny proces ablucji. Nie ma w tym nic tajemniczego i zakazanego, ale jest coś atrakcyjnego.

Artysta, zgodnie z tradycjami Wenecjanowa, nie stara się ukrywać naturalnych niedoskonałości, ale też ich nie podkreśla. Ze swoją wrodzoną miłością do malowania portretów zwraca szczególną uwagę na każdy element kobiecego ciała. Doskonałość przedstawionych szczegółów została doceniona przez krytyków zagranicznych i rosyjskich. W 1913 roku obraz „Kąpiel” znalazł się na wystawie „Świat Sztuki”.

Wielu krytyków uważało, że ani przed, ani po Serebryakovej nie było artysty w rosyjskim malarstwie, który potrafiłby tak naturalnie i prosto przekazać piękno kobiecej postaci. Obraz pozbawiony jest wulgarności, oddaje życie i kobiece piękno tak, jak stworzyła go natura.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Zinaidy Serebryakovej „Kąpiel”