Opis radzieckiego plakatu «Pijemy wodę z naszego rodzinnego Dniepru»

1943 — punkt zwrotny w całej Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. W tym roku w końcu udało się to, o czym naród radziecki mógł tylko pomarzyć dwa lata temu — Armii Czerwonej udało się odbić wrogowi ziemie wschodniej Ukrainy. Charków, Zaporoże i inne duże miasta ukraińskiego lewego brzegu pozbyły się nazistowskich rządów.

Jedną z najtrudniejszych operacji tego roku było przekroczenie głównej warstwy wodonośnej ziem ukraińskich — wielkiego Dniepru. Kulminacją tego trudnego taktycznie, ale ważnego posunięcia było zdobycie Kijowa, starożytnej stolicy Ukrainy. Radość całego narodu radzieckiego była trudna do opisania słowami. Ostatecznie obalono mit o niezwyciężoności wojsk niemieckich.

Wreszcie zapanowało mocne przekonanie, że zwycięstwo nie jest daleko. Żołnierze Armii Czerwonej, zainspirowani udaną operacją, nadal byli chętni do walki. Takie wydarzenie znalazło żywy odpoczynek w radzieckiej kulturze wojennej. Zaczęli poświęcać tym wydarzeniom piosenki, wiersze, całe dzieła prozatorskie. Nie odstała też sztuka plakatu tego czasu. Jednym z najbardziej znanych plakatów propagandowych poświęconych zdobyciu Kijowa i forsowaniu Dniepru była praca Wiktora Iwanowa pt. «Pijemy wodę rodowitego Dniepru», powstała w 1943 roku.

Centralnym obrazem plakatu jest radziecki żołnierz Armii Czerwonej pijący wodę z hełmu, który zgarnął w Dnieprze. Wydawałoby się, że w samym obrazie nie ma żadnych niezwykłych elementów, ale on sam wydaje się emanować powagą chwili i mocną determinacją, że wyzwalanie ziem radzieckich będzie kontynuowane pomyślnie w przyszłości.

Dla wzmocnienia efektu plakat w jaskrawej socrealistycznej stylistyce podkreśla intencje wyzwolicieli Armii Czerwonej: «Pijemy wodę z naszego rodzinnego Dniepru, będziemy pić z Prutu, Niemna i Bugu!». Ten plakat to obietnica szybkiego wyzwolenia całego Związku Radzieckiego spod władzy nazistów.