«Discobolus» to jedna z najsłynniejszych rzeźb starożytności. Jest to również pierwsza rzeźba przedstawiająca osobę w ruchu. W tym czasie bardzo trudno było oddać tak złożone ruchy w rzeźbie. Wiek tej rzeźby to około dwa i pół tysiąca lat.
Oryginał tego posągu nie zachował się do dziś, więc możemy zobaczyć tylko kopie. Zostały wykonane w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Wiadomo, że pierwotna rzeźba «Dyskobola» zaginęła w średniowieczu.
Posąg przedstawia miotacza dyskiem w momencie zamachu przed rzutem. Postać gloryfikuje starożytnych greckich miotaczy dyskiem. Widzimy nagiego młodzieńca pochylającego się do przodu, rzucającego dyskiem. Jego ręka rzucająca dyskiem jest napięta i uprowadzona do granic możliwości. Rzeźbiarz przedstawił gotowość do poruszania się na tej figurze: wydaje się, że młody człowiek ma zamiar rzucić dysk z wielką siłą i poleci na dużą odległość.
Młody mężczyzna ma bardzo napięte mięśnie. Rzeźbiarzowi udało się ukazać piękno ludzkiego ciała, a także oddać w tym pięknie blask ruchów. Myron przekazał całą różnorodność ruchów, które wykonuje człowiek. Jednak wszystkie te ruchy są połączone w rzeźbie. Prostota gestów postaci przedstawionej na figurze potęguje wrażenie lekkości i realizmu ruchu.
Myron bardzo prosto przedstawił i połączył napięcie i piękno w jedną całość oraz ozdobił ludzką sylwetkę zamkniętymi liniami. Pokazał więc, że każdy człowiek jest zdolny do aktywnego działania i że jest przede wszystkim wspaniały.
Kopie «Discobolus» są przechowywane w wielu muzeach na całym świecie i są dobrze zachowane. Co ciekawe, ta rzeźba jest akceptowana jako symbol ruchu olimpijskiego naszych czasów. To podkreśla jego związek z dawnymi czasami i tradycjami.
Opis rzeźby Myrona «Discobolus»