W 1928 roku na wystawie «Krąg artystów» Samokhvalov prezentuje jeden z najbardziej imponujących obrazów w swojej realizacji, który powstał w okresie rozkwitu talentu artysty. Patos epoki — tak Aleksander Samochwałow nazwał swojego «Dyrygenta».
Artysta starał się przekazać i utrwalić obraz ludu socjalizmu, upodobnić go do greckich bogów, bohaterów tamtych czasów. I wydawałoby się — zwykła tramwajarz, co jest w niej specjalnego? Ale Samokhvalov porównał ją do Ateny, a ponadto argumentował, że gdyby dyrygent spotkał boginię po drodze, ta byłaby zdumiona siłą radzieckiej kobiety. A wszystko dlatego, że dzieło to wyróżnia się malowniczą kolorystyką, ostrością wszystkich elementów charakterystycznych dla tamtego czasu oraz majestatyczną powagą.
Mistrz tworzył swoje obrazy wyłącznie ze scen utrwalonych w pamięci. To właśnie odcisnęło się w zakamarkach jego pamięci monumentalna pracująca socjalistka — bohaterka pracy.
Artysta kiedyś był zafascynowany malarstwem freskowym. Jeśli widzisz «Dyrygenta» po raz pierwszy, możesz pomyśleć, że obraz jest wykonany z fresków, ale byłoby to mylne wrażenie. Samokhvalov wolał wykonywać swoje prace techniką artystyczną zwaną tempora — imitacją faktury fresku, tylko niektóre fragmenty obrazu są wypukłe, a wszystko inne gładko, głównie olej. T
Ach, dzięki Aleksandrowi Samochwalowowi naród radziecki miał nowy, tak daleki od byłej kruchej i delikatnej młodej damy ubiegłego wieku, ideał współczesnego.
Opis obrazu Aleksanry Samokhvalova «Dyrygent»