Opis obrazu Edouarda Maneta «Suzanne»

Edouard Manet to malarz pochodzący ze stolicy Francji, który tworzył w XIX wieku i stał się w tamtych latach uznanym twórcą nowego nurtu w sztuce — impresjonizmu. W okresie dojrzałej twórczości 1870 artysta maluje portret swojej żony — «Suzanne». Ogólnie przez całe życie poświęcono jej kilka płócien. Ale ten portret wyróżnia się specjalnym pędzlem, zbliżeniami i innowacyjnym stylem.

Suzanne Leenhoff była znana malarce od wczesnej młodości. Poznali się podczas wizyt dziewczynki w domu Maneta na lekcjach muzyki w 1849 roku. Młody pianista był o dwa lata starszy od artysty. Owocem rodzącego się związku po 3 latach był syn — Leon. Kochankowie musieli ukrywać swój związek przed publicznością. Para pobrała się dopiero w 1863 roku.

Edward wcześnie wykazywał pasję do rysowania. Jak to często bywa, na początku rodzice nie wspierali syna. Ale po nieudanych próbach wyjazdu na studia marynarza i udanych szkicach artystycznych przywiezionych z wyprawy ojciec Maneta zrezygnował. Aby nie zrujnować swojego talentu akademickiego, mistrz nowicjatu udał się do warsztatu Couture, aby studiować subtelności malarstwa. Ale presji tradycji akademickich nie można było uniknąć nawet z prywatnym nauczycielem.

Edward patrzył w przyszłość, tęsknił za twórczym eksperymentowaniem i wolnością od reguł klasycyzmu. Częste nieporozumienia z nauczycielem powodowały przerywanie lekcji. Manet udał się w darmową podróż, za którą później «zapłacił» światową sławą.

Portret «Suzanne» jest wykonany zaskakująco delikatnie. Cała uwaga i całe światło skierowane jest na twarz bohaterki. Tło pozbawione jest obiektywizmu, jest to ciemnoszare tło. Zarysy tułowia modelki zapisane są w duchu szkiców ołówkiem, są też szare i nijakie. Tylko biały kołnierzyk starannie oprawia twarz żony. Jej spojrzenie jest spokojne, zamyślone, aw oczach jest pieczęć tajemniczej żywej duszy kobiety.