Opis obrazu Francisco de Goya «Mleczarka z Bordeaux»

Wiele osób nazywa ten obraz pierwszym przejawem impresjonizmu w malarstwie. Lekkie pociągnięcia ułożone są w kolejkę na obrazie pięknie siedzącej dziewczyny, która swoją niezwykłością zadziwia koneserów sztuki. Tak więc niemal fotograficzna klarowność i skupienie się na znaczeniu zostały zastąpione lekkością i bezpośredniością obrazów impresjonizmu. Artysta postanowił odejść od klasycznego sposobu malowania, który pociągnął za sobą wykreowanie całego kierunku malarskiego.

W centrum zdjęcia jest piękna młoda dziewczyna z lekko spuszczoną głową. Twarz nie jest przedstawiona zbyt wyraźnie, ale lekki uśmiech i duże, piękne oczy nadają charakteru głównej bohaterce. Mimo uśmiechu dziewczyny praca wywołuje lekką melancholię i niepokój. Niektórzy krytycy sztuki postrzegają ten obraz inaczej, jakby artysta przekazał lekki i wesoły obraz młodej dojarki. Jednak lepiej odbierać dzieło dwojako: prosty obraz symbolizuje jednocześnie lekką melancholię i nadzieję.

Przyciemniona postać drozda otoczona jest starannie wykonanym naturalnym światłem. Staje się oczywiste, że obraz powstał w otwartej przestrzeni. Podczas gdy światło słoneczne dominuje po lewej stronie, niebo po prawej wygląda bardziej niepokojąco. W lewym dolnym rogu widać sylwetkę dzbanka utworzoną kilkoma lekkimi pociągnięciami. Ten element wskazuje na osobowość głównego bohatera. Ciemne włosy kobiety, lekko lśniące w świetle, są schowane w czapce, a jej ramiona okrywa jasna chusta. Niezbyt luksusowo ubrana bohaterka wciąż budzi podziw, na przykład artystka oddała blask i urodę dziewczyny nie należącej do najwyższej klasy.