Ta kreatywna osoba urodziła się w Meksyku w 1907 roku. Mimo całej swojej tragicznej biografii była wesołą i wesołą kobietą z własną tajemnicą i marzeniem o nowej przyszłości.
To właśnie pozwoliło jej, malując, przekazać całą psychiczną udrękę i ból, łzy i utratę tego, co niezrozumiałe, i wiele więcej, co wiązało jej los. Jednocześnie w pracach Kahlo można prześledzić nie tylko wpływ ludowej kultury i sztuki meksykańskiej, ale także malarstwa europejskiego. Można powiedzieć, że w jej obrazach podkreśla się styl naiwności i prostoty.
Większość jej pracy jest poświęcona sobie, ponieważ Frida przez długi czas była sama. W wyniku wypadku samochodowego leżała przykuta do łóżka i pomalowana. To wydarzenie wywróciło do góry nogami całe jej przyszłe życie. Ale na żadnym autoportrecie Frida nie czuje radości i nie uśmiecha się. Ona jest zawsze poważna. Skondensowane brwi, ledwo zauważalne czułki nad ustami, które są stale mocno ściśnięte. Czarne, piękne i długie włosy są zawsze starannie związane z tyłu głowy w kok lub luźne na ramionach. Twarz i szyja są otwarte.
W autoportrecie wyczuwa surowość i siłę charakteru. Długa i piękna szyja jest czasami otoczona naszyjnikiem. Ramiona wyprostowane, głowa podniesiona, plecy proste, powstaje wrażenie pięknej i dumnej postawy. Kolorystyka autoportretów sprawia, że widz zastanawia się, bo jest to głównie szara, ciemna tonacja. Raczej podkreśla to zarówno surowość, jak i być może niezupełnie zdrowy lub boleśnie smutny nastrój bohaterki.
Z jakiego powodu może być smutna? O nieudanej próbie zostania matką, a może życie nie jest takie łatwe. Ale mimo tak trudnego losu Frida pozostawiła po sobie wielką spuściznę, około 200 obrazów bez szkiców.
Opis obrazu Fridy Kahlo «Autoportret»