Opis obrazu Igora Grabara «Zimowy wieczór»

Ten obraz jest napisany w najprostszej i najbardziej bezpretensjonalnej fabule. Ciężki dzień na wsi dobiega końca. Słońce wciąż świeci, ale już pochyla się ku horyzontowi. Ostatnie promienie zachodzącego słońca oświetlają chłopską szopę, drewniany płot i wierzchołki cienkich brzóz. Wszystko dookoła jest ciche i przygotowuje się do zmierzchu.

Artysta zaprasza nas na spacer po wieczornym dziedzińcu. Razem z nim cieszymy się czystością mroźnego powietrza i pięknem natury. Opisywany budynek położony jest na wzniesieniu, z którego otwiera się piękny widok na polanę i rozciągające się w nieskończoność pole. Biały śnieg odbija lazurowe niebo. Cienie drzew i stodoły tworzą na niej dziwaczne wzory.

Autor maluje «Zimowy wieczór» dużymi pociągnięciami. W jego pracy nie ma wyraźnych granic. Obraz jest pomalowany w najmniejszych odcieniach o różnych kolorach. Daje to nieskończoność krajobrazu przedstawionego przez Igora Grabara. Jedynie skontrastowane świerki otaczają nieskończone przestrzenie, nadając obrazowi szczególną głębię. Jeden element kompozycji płynnie przechodzi w inny. Pomimo realizmu opisywanego odcinka, który można znaleźć w każdej wiosce, panuje poczucie bajeczności i nieuchwytności tego, co się dzieje.

Igor Grabar po mistrzowsku łączy ciepłe i zimne odcienie kolorów. Dzięki tej technice zimowy krajobraz nie wydaje się pozbawiony życia. Drobne detale, takie jak sterty siana na dachu i ledwo zauważalne ścieżki prowadzące do ubitej w śniegu stodoły, nadają wyjątkowej dynamiki. Zimowy wieczór to triumf natury. Ale w jej życiu wyraźnie odczuwa się obecność osoby. Dziewicza natura i życie chłopskie nie są ze sobą sprzeczne. Razem tworzą spójną całość. Wokół panuje spokój i harmonia. Prawdziwe święto życia, któremu zawdzięczamy talent Igora Grabara.