Autoportret to najciekawszy gatunek, ponieważ każdy artysta podczas malowania odbiega nieco od swoich charakterystycznych cech twórczości. Ponadto często rzeczywisty wygląd artysty może uderzająco różnić się od autoportretu. Ale w tym przypadku artysta odwzorował swój wizerunek zaskakująco dokładnie i niezwykle.
Na autoportrecie Vrubela widzimy mężczyznę w średnim wieku. Ubrany jest w garnitur, wygląda arystokratycznie. Mężczyzna wygląda dostojnie i solidnie, wygląda na około 40-45 lat. Nie wygląda na urzędnika, nie wygląda na duchownego. Jego pojawienie się w jakiś niewidoczny sposób zdradza twórczą naturę. Pod marynarką Vrubel ma białą koszulę z wysokim kołnierzem, a zamiast krawata kolorowy szalik.
Artysta ma ładne, zadbane rysy, jest chudy. Głowa jest lekko uniesiona, artysta spogląda na widza. Jednak w jego spojrzeniu nie sposób wyczytać arogancji. Wygląda smutno.
Artysta ma schludne wąsy i małą brodę na twarzy. Włosy są starannie zaczesane do tyłu. Włosy artystki są wyraźnie siwe, wokół oczu wyczuwalne są zmarszczki.
Portret jest pomalowany czarno-białymi kolorami ołówka. Twarz jest rysowana bardzo wyraźnie z najdrobniejszymi szczegółami, realizm portretu jest porównywalny z obrazem fotograficznym. A tło obrazu i ubrania samego artysty są przedstawione z zamaszystymi, nieostrożnymi, niewyraźnymi liniami charakterystycznymi dla Vrubela.
Tym samym po raz kolejny podkreślił brak szczególnego znaczenia tych szczegółów, jednak bez nich autoportret nie byłby kompletny. W końcu widzimy obraz, który na pierwszy rzut oka nie wygląda jak zwykły szkic, rodzaj kreskówki wykonanej ołówkiem w krótkim czasie. Jednak patrząc na portret, dopracowanie szczegółów i olbrzymia praca, jaką artysta włożył w ten portret, pojawia się coraz wyraźniej przed nami.
Opis obrazu Michaiła Vrubela «Autoportret»