Opis obrazu Walentina Serowa „Woły”

Opis obrazu Walentina Serowa Woły

1885; płótno, olej; 47,5 x 59,5; Galeria Tretiakowska.

Obraz należy do wczesnego okresu twórczości artysty, ale już widać w nim charakterystyczne cechy stylu Sierowa: pewne użycie pędzla, szorstkie, wyraźne pociągnięcia.

Wybrana do badania fabuła z życia wiejskiego wyróżnia się jasną oryginalnością. Prosta na pierwszy rzut oka scena karmienia wołów po zakończeniu dnia pracy przedstawiona jest z niezwykłą wprawą. Kontrast kolorystyczny czerni i bieli nadaje obrazowi głębi, sprawia, że ​​widz myśli o dwoistej naturze świata.

Wyglądało to tak, jakby celowo wybrano parę zwierząt, które zbiegły się na wozie wypełnionym sianem. Szkarłatna szmata, niedbale rzucona na słomkę, dodaje koloru, jakby dzielił obraz na dwie części. Inną jasną plamą koloru jest kurczak między kopytami białego wołu. Na ogólnie neutralnym tle te szczegóły tworzą niepokojące wrażenie, sprawiają,

że scena jest bogata emocjonalnie, żywa i przyciągająca wzrok.

Tło jest starannie opracowane, ale nie odwraca uwagi od głównych bohaterów obrazu. Nagromadzone budynki gospodarcze, biały dom w oddali, szare zachmurzone niebo, wydeptany teren stodoły pod stopami zwierząt – wszystko to razem tworzy melancholijny nastrój. Niechętne spojrzenie skupia się w centrum obrazu, gdzie woły, prawie dotykając pysków, zajęte są karmieniem.

Praca wykonana mocną ręką mistrza wygląda na obszerną, pełną życia i znaczenia. Jest zaskakująco harmonijnie zbudowany w swoich proporcjach, oczy widza płynnie przepływają od jednego szczegółu do drugiego, postrzegając całą fabułę jako całość. Szkic z życia na wsi w wykonaniu malarza zamienia się w odwieczny motyw jedności dwóch przeciwieństw.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Walentina Serowa „Woły”