Opis obrazu Wiktora Borysowa-Musatowa «Requiem»

Kolejny obraz Borisowa-Musatowa «Requiem» kontynuuje pomysły zapoczątkowane w «Szmaragdowym naszyjniku». Ogromna sztaluga w akwareli, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach, została poświęcona tragicznej śmierci bliskiego przyjaciela artysty, N. Yu. Stanyukovich. Artysta niesamowicie opłakiwał wspaniałą i bliską mu osobę. Żal spowodowany tak niespodziewaną śmiercią został wyrażony w obrazie «Requiem». Całość łączy się z klasycznym stylem i formami. Starannie dopracowane szczegóły nie pomogły jednak artyście w ożywieniu postaci na obrazie. Wszystkie kobiety są przedstawione płasko, jakby były cieniem strasznego smutku i rozpaczy. Przedstawiony za nim budynek i park, podobnie jak w «Naszyjniku», działa bardziej jako tło niż jako wolumetryczna przestrzeń. Mimo motywów smutku i żalu oraz pesymistycznego nastroju autorka preferuje jasne tony i odcienie. Płynnie przechodzą ze ścian budynku do kostiumów i strojów kobiet, jasnych płytek, a także wyglądu antycznego posągu. Artysta Borisow-Musatow w swojej twórczości potrafił zastąpić żywych bohaterów symbolami, a tym samym zbliżyć się niezwykle blisko symboliki, na obraz mistycyzmu. Autor namalował swój obraz w miejscowości Tarus, położonej nad brzegiem rzeki Oka. Artysta przebywa tam od marca do listopada 1905 roku. Nie interesowała go publiczność i wszystkie wydarzenia, które tam miały miejsce, jeśli zetknęły się z jego twórczymi zainteresowaniami. Jednak w ciszy zwykłej wioski, gdzie ledwo docierały do ​​niego pogłoski o protestach, strajkach chłopskich i niepokojach, z niecierpliwością czekał na nowe gazety, a także na nadejście «Republiki Rosyjskiej». Wszystkie te wydarzenia współgrają z twórczością artysty. W tym roku zaczął pracować nad krajobrazami,